Kontakty homoseksualne pomiędzy dorosłymi mężczyznami zostały zakazane przez Józefa Stalina w 1933 i prawdopodobnie wiele osób ściganych sądownie na podstawie tego prawa zostało wysłanych do obozów koncentracyjnych na Syberii. Artykuł dotyczący tego prawa był również wykorzystywany przez władze sowieckie przeciwko ruchom dysydentów. Gruziński reżyserSiergiej Paradżanow został dwukrotnie skazany na karę pozbawienia wolności pod pretekstem uprawiania seksu analnego, kiedy jego dzieła zaczęły być zatrważająco dysydenckie dla sowieckich cenzorówfilmowych. Po roku 1993, kiedy Gruzja była już niepodległa, nie wykorzystano tego artykułu ani razu w celu uwięzienia kogokolwiek. Dzięki członkostwu Gruzji w Radzie Europy w roku 2000 przyjęto nowy kodeks karny, nienawiązujący do homoseksualności w żadnym z artykułów[1].
Od 2018 roku małżeństwa osób tej samej płci są konstytucyjnie zakazane[3], za małżeństwo uznany jest jedynie „związek kobiety i mężczyzny w celu założenia rodziny”[4].
Jeśli chodzi o kwestie społeczne, osoby homoseksualne to jedna z najbardziej nielubianych grup w społeczeństwie – do tego stopnia, że większość respondentów jako kolegę z pracy woli osobę uzależnioną od alkoholu niż osobę homoseksualną. Gruzińską prasę zalały teorie spiskowe ostrzegające ludność przed mafiąpederastów. Jedyna organizacja w Gruzji, działająca na rzecz osób LGBT, zaczęła wydawać czasopismo Me Magazine w celu polepszenia wizerunku osób LGBT w mediach, jednak gruzińskie media na ogół cenzurują temat homoseksualności. W październiku 2007 jeden z uczestników programuBar-4 dokonał publicznego coming outu. Po interwencji prezydenta Gruzji i Eliasza II został on usunięty z programu[5].
