Ten artykuł wymaga modyfikacji na podstawie najświeższych informacji.
Niektóre treści są na pewno lub najprawdopodobniej nieaktualne. Artykuł należy zweryfikować, wskazując w przypisach źródła informacji. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Kontakty homoseksualne zostały zalegalizowane w Belgii w roku 1795, a w 1985 zrównano ze sobą wiek osób legalnie dopuszczających się kontaktów homo- i heteroseksualnych: wynosi on 16 lat[1].
Ochrona prawna przed dyskryminacją
Belgijskie prawo gwarantuje ogólny zakaz dyskryminacji przez wzgląd na orientację seksualną. Został on zawarty w kodeksie karnym i obejmuje różne dziedziny życia, w tym miejsce pracy. Przepisy te obowiązują w kraju od 2003 roku[1].
Obecnie do belgijskich szkół podstawowych i średnich wprowadza się podręcznik dla nauczycieli Zwalczyć Homofobię, który ma wyeliminować szkolną homofobię[2].
Belgijskie przepisy prawne przyznają prawo do ubiegania się o azyl polityczny z powodu prześladowań przez wzgląd na orientację seksualną we własnym kraju[4].
W 2000 roku w Belgii zalegalizowano związki partnerskie par tej samej i przeciwnej płci. Przyznają one część praw z tych, jakie mają małżeństwa[5].
W roku 2003 Belgia stała się drugim krajem na świecie, w którym zalegalizowano małżeństwa homoseksualne. Ustawa ta została przyjęta w Senacie 46:15[6], a w Izbie Deputowanych stosunkiem głosów 91:22[7][8]. W 2006 małżeństwa jednopłciowe uzyskały prawo do adopcji dzieci[9]. Dopuszcza się zawarcie związku małżeńskiego z osobą z kraju, który nie uznaje małżeństw homoseksualnych[10].
Życie osób LGBT w kraju
Belgowie należą do społeczeństw bardzo tolerancyjnych wobec przedstawicieli LGBT. Według sondażu Eurobarometr, wykonanego na zlecenie UE w 2006 roku, 62% Belgów popiera małżeństwa homoseksualne, a 43% wprowadzone w tym samym roku prawo adopcyjne dla osób tej samej płci[11].
Wydawane są tam publikacje, działają liczne organizacje zajmujące się niesieniem pomocy przedstawicielom LGBT o zasięgu ogólnokrajowym i regionalnym. Każdego roku ulicami stolicy maszerują parady mniejszości seksualnych (gay pride parade). Najliczniejszą tego typu manifestacją była parada z 2007 roku, która zgromadziła około 17,000 uczestników[12].
