Subramaniula Arx – rodzaj grzybów z typu workowców (Ascomycota)[1]. Grzyby mikroskopijne.
Morfologia
Należą tu gatunki tworzące tylko morfę bezpłciową (anamorfę) lub tworzące tylko morfę płciową (teleomorfę). Teleomorfa tworzy powierzchniowe lub częściowo zanurzone w podłożu askokarpy z ostiolami o kształcie urny, prawie kuliste lub jajowate. Ściana askokarpów brązowa, zwykle o wielokątnej teksturze. Włosków brak lub są i bardzo zróżnicowane. Jeśli występują włoski, to podobne są do strzępek, wystające lub faliste, czasami zwinięte w górnej części, lub wierzchołkowo nieregularnie zakrzywione i rozgałęzione wielokrotnie, u niektórych gatunków teorzące sieć. Worki w pęczkach, maczugowate, wrzecionowate lub odwrotnie jajowate, na szypułce, zawierające osiem askospor, zanikające. Askospory w stanie dojrzałym oliwkowobrązowe lub ciemnobrązowe, gładkie, wrzecionowate lub elipsoidalno-wrzecionowate, czasami nierównoboczne lub nieregularne, nieobustronnie zagęszczone, z wierzchołkową, podwierzchołkową lub boczną porą rostkową. Brak anamorfy[2].
U gatunków tworzących anamorfy strzępki somatyczne są szkliste, czasami z wiekiem pigmentowane lub tworzące struktury przypominające chlamydospory lub mikrosklerocja. Chlamydospory tworzą łańcuchy, są pigmentowane, grubościenne. Struktury podobne do mikrosklerocjów składają się z brązowych lub ciemnobrązowych, grubościennych, prawie kulistych lub nieregularnych komórek. Konidiofory typu fialida, terminalne lub interkalarne, szkliste, cylindryczne, zgrubiałe lub zredukowane do komórek konidiotwórczych. Konidia o gładkich ścianach, szkliste, jednokomórkowe, jajowate lub elipsoidalne w śluzowatych główkach lub w łańcuszkach bazypetalnych. Brak teleomorfy[2].
Systematyka i nazewnictwo
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Chaetomiaceae, Sordariales, Sordariomycetidae, Sordariomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Rodzaj Subramaniula utworzył w 1985 r. Josef Adolph von Arx[1]. Do rodzaju tego włączono niektóre gatunki, które wcześniej zaliczane były do rodzaju Chaetomium[2]. W 2024 r. według Index Fungorum do rodzaju Subramaniula należy 11 gatunków oraz dwa niepewne[3]. W Polsce występuje Subramaniula cuniculorum (Fuckel) X.Wei Wang & Samson 2016 (podany pod nazwą Chaetomium cuniculorum)[4].
Przypisy
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2024-12-01] (ang.).
- ↑ a b c X.W.X.W. Wang X.W.X.W. i inni, Taxonomy, phylogeny and identification of Chaetomiaceae with emphasis on thermophilic species, „Studies in Mycology”, 2022, s. 121–243, DOI: 10.3114/sim.2022.101.03, PMID: 36059895 .
- ↑ Index Fungorum (wyszukiwarka taksonów) [online] [dostęp 2024-12-01] (ang.).
- ↑ WiesławW. Mułenko WiesławW., TomaszT. Majewski TomaszT., MałgorzataM. Ruszkiewicz-Michalska MałgorzataM., Wstępna lista grzybów mikroskopijnych Polski, Kraków: W. Szafer. Institute of Botany, PAN, 2008, s. 228, ISBN 978-83-89648-75-4 .
Identyfikatory zewnętrzne (
takson):
