Chaetomium

Chaetomium
Ilustracja
Chaetomium elatum
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

workowce

Klasa

Sordariomycetes

Rząd

Sordariales

Rodzina

Chaetomiaceae

Rodzaj

Chaetomium

Nazwa systematyczna
Chaetomium Kunze
Mykologische Hefte (Leipzig) 1: 15 (1817)
Typ nomenklatoryczny

Chaetomium globosum Kunze 1817

Pokryte włoskami perytecja

Chaetomium Kunze – rodzaj grzybów z typu workowców (Ascomycota)[1].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum

Chaetomiaceae, Sordariales, Sordariomycetidae, Sordariomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].

Takson utworzył w 1817 r. Gustav Kunze[1]. Synonimy[2]:

  • Bolacotricha Berk. & Broome 1851
  • Bommerella Marchal 1885
  • Botryotrichum Sacc. & Marchal 1885
  • Botryotrichum subgen. Botryotrichum Sacc. & Marchal 1885
  • Chaetomiotricha Peyronel 1914
  • Cladochaete Sacc. 1912
  • Emilmuelleria Arx 1986
  • Vanhallia L. Marchand 1828
Gatunki występujące w Polsce

Nazwy naukowe na podstawie Index Fungorum[4]. Wykaz gatunków polskich według Mułenko i in.[5]

Morfologia

Do rodzaju Chaetomium zaliczono kilkaset gatunków, ale wiele z nich w wyniku badań filogenetycznych zostało przeniesione do innych rodzajów. Chaetomium to grzyby mikroskopijne tworzące zazwyczaj powierzchowne askokarpy typu perytecjum, pokryte włoskami. Worki są często maczugowate i zanikające, zawierające osiem zarodników. Askospory zwykle w kształcie cytryny, zazwyczaj w kolorze oliwkowo-brązowym. Grzybnia często rośnie w zlepionych masach przypominających liny[6].

Znaczenie

Są szeroko rozpowszechnione w atmosferze, glebie i osadach morskich, a niektóre gatunki mogą nawet przetrwać w ekstremalnych warunkach, takich jak słony piasek i biochemiczne baseny oczyszczalni ścieków. Wiele gatunków to grzyby endofityczne bezobjawowo występujące w zdrowych tkankach roślin lub organizmów morskich. Niektóre gatunki z rodzaju Chaetomium to grzyby chorobotwórcze, które mogą powodować reakcje alergiczne, grzybicę tarczycy, zakażenia skóry i inne choroby u ludzi (np. C. funicola i C. globosum). Wiele gatunków potencjalnie może być wykorzystane w biotechnologii i przemyśle. Na przykład C. cochliodes wytwarza pigmentu zwany cochliodinolem, który jest stosowany w przemyśle tekstylnym, C. variabile, C. elegans, C. fusiforme mogą być wykorzystane do produkcji biopaliw ze względu na ich zdolność do wytwarzania różnych enzymów, w tym celulaz i lakkaz. Wiele gatunków Chaetomium wytwarza związki biologicznie czynne, które mogą mieć potencjalne zastosowania w przemyśle farmaceutycznym, takie jak cytochalazyny przeciwnowotworowe (C. globosum), azafilony przeciwgrzybicze (C. fusiforme), pirony przeciwbakteryjne (C. microcephalum) i alkaloidy indolowe hamujące α-glikozydazę (C. elatum)[7]. Niektóre gatunki to grzyby termofilne[8].

Różne gatunki Chaetomium zawierają duże ilości metabolitów o różnych funkcjach. Do 2023 r. wyizolowano i zidentyfikowano co najmniej 500 wyspecjalizowanych metabolitów z 40 gatunków rodzaju Chaetomium, a wiele z tych związków zostało przetestowanych w szerokim zakresie aktywności biologicznych, w tym cytotoksycznych, przeciwnowotworowych, przeciwzapalnych, przeciwdrobnoustrojowych, przeciwutleniających, neuroprotekcyjnych, hamujących tyrozynazę, hamujących α-glukozydazę i α-amylazę, fitotoksycznych i hamujących wzrost roślin[7].

Przypisy

  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2024-11-29] (ang.).
  2. Species Fungorum [online] [dostęp 2024-11-29] (ang.).
  3. Według Index Fungorum takson niepewny.
  4. Index Fungorum (gatunki) [online] [dostęp 2024-11-29] (ang.).
  5. Wiesław Mułenko, Tomasz Majewski, Małgorzata Ruszkiewicz-Michalska, Wstępna lista grzybów mikroskopijnych Polski, Kraków: W. Szafer. Institute of Botany, PAN, 2008, s. 227–231, ISBN 978-83-89648-75-4.
  6. A.H. Chivers, A monograph of the genera Chaetomium and Ascotricha, „Mem. Torrey Bot. Club”, 14, 1915, s. 155–240.
  7. a b Qian-Ru Rao, Jian-Bo Rao, Min Zhao, Chemical diversity and biological activities of specialized metabolites from the genus Chaetomium: 2013–2022, „Phytochemistr”, 210, 2023, DOI10.1016/j.phytochem.2023.113653.
  8. Anil K. Patel, Ashok Pandey, Thermostable cellulases: Current status and perspectives, „Bioresource Technology”, 2019 [dostęp 2025-01-21] (ang.).

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!