Stonoga Partia Polska (SPP) – polska partia polityczna założona przez Zbigniewa Stonogę 27 czerwca 2015, zarejestrowana 14 września 2015, rozwiązana 1 listopada tego samego roku.
Historia
W grudniu 2014 znany z działalności internetowej i społecznej biznesmen Zbigniew Stonoga odszedł z Kongresu Nowej Prawicy, deklarując zamiar powołania Stonogi Partii Polskiej oraz chęć startu w wyborach prezydenckich w 2015. W SPP miało początkowo nie być miejsca dla byłych posłów oraz dla działaczy KNP i Ruchu Narodowego[1]. W styczniu 2015 Zbigniew Stonoga wycofał wniosek o rejestrację partii i zrezygnował z udziału w wyborach prezydenckich, popierając Janusza Korwin-Mikkego[2]. W maju tego samego roku ponownie jednak zdecydował o powołaniu SPP[3], której kongres założycielski odbył się 27 czerwca. W tworzenie partii zaangażował się m.in. poseł Jarosław Gromadzki (który opuścił klub SLD)[4].
Z powodu ówczesnego braku rejestracji partii, na wybory parlamentarne w 2015 powołany został Komitet Wyborczy Wyborców Zbigniewa Stonogi, którego listy ostatecznie zostały zarejestrowane w 19 na 41 okręgów (unieważniono rejestrację kandydatów w okręgu szczecińskim, m.in. prezesa Stronnictwa Narodowego Leszka Bubla, który miał startować do Senatu)[5]. Liderami list formacji Zbigniewa Stonogi do Sejmu zostali m.in. Jarosław Gromadzki, Danuta Hojarska (była posłanka Samoobrony RP) oraz Rafał Sikora (były mistrz Polski w chodzie sportowym). Komitet zarejestrował także jednego kandydata do Senatu[6]. Stonoga Partia Polska została zarejestrowana przez Sąd Okręgowy w Warszawie 14 września[7]. W wyborach do Sejmu ugrupowanie zdobyło 0,28% głosów, zajmując 9. miejsce[8]. Kandydat do Senatu zajął 4. (przedostatnie) miejsce w swoim okręgu wyborczym[9]. Z dniem 1 listopada 2015 SPP zakończyła działalność.
Program
Wśród postulatów programowych SPP znalazły się m.in.[10]:
- zakaz pełnienia funkcji publicznych przez osoby, które pełniły je przed 1990;
- wprowadzenie osobistej odpowiedzialności majątkowej urzędników i funkcjonariuszy publicznych za błędy w ich pracy;
- zmiana prawa podatkowego (m.in. wprowadzenie jednej stawki podatku VAT 15% ze zwolnieniem z niego części osób, zwolnienie pewnych grup z podatku dochodowego, a także wprowadzenie podatku CIT dla sieci handlowych i korporacji oraz ulg dla określonych podmiotów gospodarczych);
- zastąpienie NFZ kasami chorych;
- likwidacja ZUS i KRUS przy przeniesieniu środków na prywatne konta emerytalne;
- podwyższenie kar za niektóre przestępstwa;
- likwidacja straży miejskich i organów kontroli skarbowej przy przekazaniu ich kompetencji policji.
Przypisy
