Stanisław Porembalski (ur. 24 września 1885 w Rudawce , zm. 7 października 1941 w Londynie ) – urzędnik samorządowy w okresie II Rzeczypospolitej , porucznik Wojska Polskiego .
Życiorys
Urodził się 24 września 1885 roku w Rudawce, w powiecie dobromilskim [1] . W 1905 ukończył VIII klasę i zdał egzamin dojrzałości w C. K. Gimnazjum Arcyksiężniczki Elżbiety w Samborze (w jego klasie byli m.in. Mieczysław Małek , Roman Pollak , Bronisław Wiktor )[2] [3] . W 1912 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Lwowskim, następnie pracował Namiestnictwie we Lwowie , starostwie powiatowym w Lesku , Przemyślu i Tarnowie [4] .
W lipcu 1919 jako komisarz powiatowy w Tarnowie został mianowany przez Generalnego Delegata Rządu sekretarzem Namiestnictwa[4] [5] . Od 1922 pracował w starostwie w Drohobyczu . Od 1925 do 1931 pełnił funkcję starosty powiatu drohobyckiego [4] [6] [7] [8] , od 1931 do 1936 starosty powiatu kieleckiego [4] [9] [10] , po czym został mianowany komisarycznym prezydentem Kielc w marcu 1934[11] i był nim do 1935[12] . Otrzymał tytuł honorowego obywatelstwa Kielc[13] .
Od maja 1936 do listopada 1938 sprawował stanowisko starosty grodzkiego powiatu lwowskiego [4] [14] [15] [16] . Następnie do wybuchu II wojny światowej pracował w Tymczasowym Wydziale Samorządowym w likwidacji we Lwowie[4] .
W 1940 pełnił służbę w Biurze Rejestracyjnym Ministerstwa Spraw Wojskowych w Paryżu[17] . Był porucznikiem[1] .
Starosta Stanisław Porembalski dekoruje strażaków podczas uroczystości na drohobyckim rynku.
Zmarł 7 października 1941 w Londynie[1] [18] . Został pochowany w grobowcu rodziny Borchólskich na cmentarzu Nowym w Kielcach.
Ordery i odznaczenia
Przypisy
↑ a b c Wykaz poległych i zmarłych żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na obczyźnie w latach 1939–1945 . Londyn: Instytut Historyczny im. Gen. Sikorskiego, 1952, s. 31.
↑ Sprawozdanie Dyrekcji C. K. Gimnazyum Arcyksiężniczki Elżbiety w Samborze za rok szkolny 1905 . Sambor: 1905, s. XL VIII, L.
↑ Kronika . „Gazeta Lwowska ”. Nr 165, s. 4, 22 lipca 1905.
↑ a b c d e f Janusz Mierzwa, Słownik biograficzny starostów Drugiej Rzeczypospolitej. Tom 1 , wyd. LTW, Łomianki 2018, s. 180–181.
↑ „Gazeta Lwowska ”, s. 1, Nr 163 z 17 lipca 1919.
↑ Ruch służbowy . „Dziennik Urzędowy Województwa Lwowskiego”. Nr 7, s. 2, 15 lipca 1927.
↑ Pożegnanie p. starosty Chitrego . „Głos Drohobycko-Borysławsko-Samborski ”, s. 3, Nr 8 z 20 marca 1929.
↑ Spis urzędników i funkcjonariuszów niższych władz administracji ogólnej Województwa Lwowskiego według stanu z dnia 31 grudnia 1930 r. , 1931, s. 11 .
↑ Komunikat o utworzeniu Podokręgu Związku Rezerwistów w Kielcach . „Kielecki Dziennik Wojewódzki”, s. 262, Nr 16 z 1 lipca 1933.
↑ a b Odznaka 2 Pułku Artylerii Legionów . [dostęp 2015-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].
↑ Z kraju. Rada miejska w Kielcach rozwiązana . „Gazeta Lwowska ”, s. 3, Nr 81 z 29 marca 1934.
↑ W dawnych Kielcach . [dostęp 2015-04-27].
↑ a b c d Stanisław Porembalski . „Wschód ”. Nr 66, s. 3, 20 listopada 1937.
↑ Zmiany w Urzędzie Wojewódzkiem, w Starostwie Grodzkiem i Komendzie P. P. we Lwowie . „Gazeta Lwowska ”, s. 2, Nr 110 z 14 maja 1936.
↑ Kronika miejska . „Gazeta Lwowska ”, s. 2, Nr 113 z 17 maja 1936.
↑ Zmiana na stanowisku starosty grodzkiego . „Wschód ”. Nr 104, s. 3, 13 listopada 1938.
↑ Protokół przesłuchania kpt. Jana Korczyńskiego z 21 lutego 1940 roku , Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie , sygn. B.I.11a, s. 12–15.
↑ Według innej wersji w czasie okupacji niemieckiej został zamordowany przez gestapo i znaleziony 6 listopada 1939 w Wiśniówce . Kieleccy aptekarze i ich apteki . miesiecznik-puls.org.pl. [dostęp 2015-04-27].
↑ M.P. z 1924 r. nr 299, poz. 981 „za owocną i gorliwą pracę w dziedzinie administracji państwowej”.
↑ M.P. z 1929 r. nr 264, poz. 615 „za zasługi na polu przysposobienia wojskowego i wychowania fizycznego”.
↑ M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 411 „za zasługi w służbie państwowej”.
↑ Złoty Krzyż Zasługi – po raz trzeci . „Wschód ”. Nr 95, s. 7, 10 września 1938.
Bibliografia