Stanisław Franciszek Ksawery Dworzański (ur. 25 października 1897 w Limanowej, zm. 7 września 1919 w Drahunach) – porucznik Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej, pośmiertnie awansowany na kapitana. Kawaler orderu Virtuti Militari.
Życiorys
Urodził się w Limanowej, w rodzinie Jana i Antoniny z Hofmannów[1]. W 1912 wstąpił do Polskich Drużynach Strzeleckich. W 1914, będąc jeszcze uczniem VIII klasy gimnazjum w Nowym Targu, wstąpił do kompanii nowotarskiej Legionów Polskich. Walcząc w składzie 2 pułku piechoty został ranny pod Łowczówkiem i pod Kostiuchnówką. W styczniu 1915 został awansowany na kaprala, a w lutym uzyskał świadectwo dojrzałości. 15 października 1916 awansowany na sierżanta i przeniesiony do 5 pułku piechoty[1]. Po kryzysie przysięgowym wcielony do austriackiego 6 pułku strzelców konnych. W czasie urlopu zdrowotnego wstąpił na Wydział Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Od listopada 1918 brał udział w walkach o Lwów. Już jako podporucznik 5 pułku piechoty Legionów walczył w wojnie polsko-bolszewickiej. Brał udział w wyprawie wileńskiej. W bitwie nad Dzisną i nad Dryssą został kilkakrotnie ranny. Pozostał jednak na polu walki i dowodził nadal kompanią[1]. Zmarł w wyniku ran 7 września 1919 w miejscowości Drahuny[2]. Pośmiertnie awansowany na stopień kapitana.
Jego ciało początkowo złożone zostało w grobowcu zasłużonych w Nowym Targu, a potem przeniesione do grobowca rodzinnego[3].
Ordery i odznaczenia
Przypisy
Bibliografia
.png){kind=small}
