| Data i miejsce urodzenia
|
3 lipca 1969
St. Gilles-Waas
|
| Wzrost
|
184 cm
|
| Pozycja
|
pomocnik
|
| Kariera seniorska[a]
|
|
|
| Kariera reprezentacyjna
|
| Lata
|
Reprezentacja
|
Wyst.
|
Gole
|
| 1991–1994
|
 Belgia
|
4
|
(0)
|
|
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
Stéphane Van der Heyden (ur. 3 lipca 1969 w St. Gilles-Waas) – belgijski piłkarz grający na pozycji lewego pomocnika.
Kariera klubowa
Karierę zawodniczą Van Der Heyden rozpoczął w klubie KSK Beveren. W sezonie 1987/1988 zadebiutował w jego barwach w pierwszej lidze belgijskiej. W 1990 roku spadł z tym zespołem do drugiej ligi, ale w 1991 wywalczył jej mistrzostwo i powrócił do ekstraklasy. Wtedy też odszedł do Club Brugge, jednego z czołowych klubów w Belgii. Już w 1992 roku wywalczył mistrzostwo Belgii, a jesienią wystąpił w rozgrywkach Ligi Mistrzów. W 1994 roku został wicemistrzem kraju, a w 1995 roku sięgnął z Brugge po Puchar Belgii. Z kolei w sezonie 1995/1996 ponownie został mistrzem belgijskiej ligi, a także zdobył swój drugi w karierze krajowy puchar.
Latem 1996 roku Van Der Heyden odszedł do holenderskiej Rody JC Kerkrade. Był podstawowym zawodnikiem klubu grającego w Eredivisie, a w 1997 roku wywalczył z nim Puchar Holandii. W sezonie 1997/1998 został wypożyczony do francuskiego drugoligowca Lille OSC, jednak nie zdołał z nim wywalczyć awansu do Ligue 1 - Lille zajęło 4. miejsce w tabeli. Po sezonie wrócił do Rody i grał w niej jeszcze przez jeden rok.
W 1999 roku Van Der Heyden ponownie występował na boiskach belgijskiej ligi, tym razem jako zawodnik Germinalu Beerschot. W klubie z Antwerpii spędził dwa sezony, a w 2001 roku odszedł do Cappellen FC i przez rok grał w drugiej lidze. W 2002 roku zakończył karierę.
Kariera reprezentacyjna
W reprezentacji Van Der Heyden zadebiutował 9 października 1991 roku w wygranym 2:0 towarzyskim spotkaniu z Węgrami. Został powołany przez selekcjonera Paula Van Himsta do kadry na mundial w USA. Tam był rezerwowym zawodnikiem i nie rozegrał żadnego spotkania. W kadrze „Czerwonych Diabłów” do końca 1994 roku rozegrał łącznie 4 spotkania.
Bibliografia
