Spadochroniarstwo – sport polegający na wykonywaniu skoków spadochronowych, w których ocenie podlega element składowy skoku, zależnie od dyscypliny, na przykład wykonywanie akrobacji w swobodnym spadaniu, wykonanie akrobacji na otwartej czaszy lub precyzja lądowania.
Spadochroniarstwo jest sportem młodym. W miarę zdobywania przez skoczków coraz większych umiejętności i doświadczenia doskonalono zasady rywalizacji sportowej w spadochroniarstwie, zwiększano stopień trudności w uprawianych dotąd dyscyplinach lub wprowadzano nowe. Duży wpływ na zmiany regulaminów zawodów spadochronowych miało także doskonalenie konstrukcji spadochronu sportowego.
Do wykonywania samodzielnych skoków spadochronowych niezbędne jest posiadanie uprawnień skoczka. Nowoczesną metodą szkoleniową jest AFF (Accelerated Free Fall)[1]. Starszą, alternatywną metodą szkolenia jest kurs Static Line[2].
Rekreacyjną formą spadochroniarstwa, która nie wymaga kursu, jest skok tandemowy, podczas którego uczestnik jest przypięty do skoczka spadochronowego[3].
Dwie pierwsze tworzą konkurencje klasyczne, obecnie bardzo rzadko uprawiane.
Odmianą sportu spadochronowego, w którym również są rozgrywane zawody jest BASE jumping – sport polegający na skakaniu ze spadochronem z obiektów stałych (budynki, klify, wieże telewizyjne itp.):
Dodatkowo zawodnicy startują w zawodach, w których konkurencje spadochronowe są składowymi wielobojów, np. wielobój spadochronowy. W wieloboju spadochronowym rozgrywane są konkurencje:
Każdy skoczek spadochronowy niezależnie od metody wyszkolenia (static–line czy AFF) przyswaja procedury bezpieczeństwa związane z możliwym wystąpieniem sytuacji awaryjnej. Metodologia nauczania o sytuacjach awaryjnych zależna jest od poszczególnych ośrodków, choć źródłem wiedzy o takich sytuacjach są serwisy edukacyjne opierające się na wkładzie społeczności spadochronowej.
Wg największej organizacji spadochronowej na świecie USPA (United States Parachute Association) sytuacje można podzielić na trzy kategorie[4]:
Do każdej sytuacji awaryjnej ustalona jest procedura bezpieczeństwa, która w zdecydowanej większości przypadków jest taka sama (wypięcie spadochronu głównego i otwarcie zapasowego). Skoczkowie, którzy biorą udział w kursie AFF muszą zdać egzamin zawierający elementy procedur bezpieczeństwa (tzw. KWT – Kontrola Wiadomości Teoretycznych) przed wykonaniem pierwszego skoku w kursie AFF. Większość stref spadochronowych w Polsce na początku sezonu organizuje tzw. „Dzień Bezpieczeństwa”, podczas którego omawiane są te procedury również dla skoczków samodzielnych, którzy po przerwie zimowej chcą odświeżyć wiedzę.