Przez długi czas tę część Siennej Grobli zajmowały łąki oraz rozlewiska Wisły. Były to tereny krzyżackie; od 1454 roku patrymonium miejskie. Dopiero w XVIII wieku powstała osada na tzw. Polskim Haku – obszarze przy ścisłym ujściu Motławy. Od 1814 roku w obrębie gminy miejskiej Gdańska. Pozostałą część wewnętrznej Siennej Grobli zajmowały stocznie Klawittera i Devrienta, wybudowane w XIX wieku[1].
Po zrównaniu z ziemią wałów i fos miejskich w 1910 roku na terenie Siennej Grobli I powstała kolonia mieszkalna oraz mniejsze zakłady i magazyny przemysłowe, i taki stan rzeczy utrzymuje się do dziś[1].
Przy ul. Sienna Grobla 2 zachowała się wartownia lub dom strażnika wałowego bastionu Gniady Koń, która po zniesieniu twierdzy gdańskiej w 1888 r. była użytkowana jako dom mieszkalny. Jest to jedyny kompletnie zachowany element czternastu splantowanych bastionów Gdańska, a także jedyny zachowany budynek forteczny stojący w obrębie majdanów bastionów pierścienia wewnętrznego twierdzy. W 2021 r. budynek był jeszcze w dobrym stanie, z zachowanymi ozdobnymi detalami więźby dachowej, był już jednak niezamieszkany[2].