Siarczan glinu
|
| Kryształy Al2(SO4)3·16H2O
|
|
|
|
| Ogólne informacje
|
| Wzór sumaryczny
|
Al2(SO4)3
|
| Masa molowa
|
342,15 g/mol
|
| Wygląd
|
białe lub prawie białe, krystaliczne kawałki[1]
|
| Identyfikacja
|
| Numer CAS
|
10043-01-3
|
| PubChem
|
24850
|
| DrugBank
|
DB11239
|
| SMILES
|
[O-]S(=O)(=O)[O-].[O-]S(=O)(=O)[O-].[O-]S(=O)(=O)[O-].[Al+3].[Al+3]
|
|
|
|
| Niebezpieczeństwa
|
| Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2011-06-24]
|
|
|
Globalnie zharmonizowany system
klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
|
| Na podstawie podanego źródła[2]
|
|
|
|
|
| Zwroty H
|
H315, H318, H335, H412
|
| Zwroty P
|
P261, P273, P280, P305+P351+P338
|
|
|
| Europejskie oznakowanie substancji
|
| oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
|
| Na podstawie podanego źródła[2]
|
|
Drażniący
(Xi)
|
|
|
|
| Zwroty R
|
R37/38, R41, R52
|
| Zwroty S
|
S26, S39
|
|
|
| NFPA 704
|
Na podstawie
podanego źródła[3]
|
|
|
|
|
| Numer RTECS
|
BD1700000
|
| Dawka śmiertelna
|
LD50 6207 mg/kg (mysz, doustnie)
|
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
|
|
|
| Farmakokinetyka
|
|
|
| Działanie
|
ściągające
|
|
|
|
Siarczan glinu (łac. Aluminii sulfas), Al2(SO4)3 – nieorganiczny związek chemiczny, sól kwasu siarkowego i glinu na +III stopniu utlenienia. Tworzy szereg hydratów, z których najczęściej spotykane to heksadekahydrat Al2(SO4)3·16H2O i oktadekahydrat Al2(SO4)3·18H2O. Heptadekahydrat Al2(SO4)3·17H2O występuje naturalnie jako minerał alunogen. Hydraty zawierają sześć cząsteczek wody silnie związanych jako ligandy atomu glinu, pozostałe cząsteczki wody wchodzą w skład sieci krystalicznej, dlatego ich budowę lepiej oddają wzory [Al(H2O)6]2(SO4)3·xH2O.
Otrzymywanie
Siarczan glinu otrzymuje się w wyniku działania kwasu siarkowego na wodorotlenek glinu, boksyty i inne związki glinu[4][5], np.:
- 2Al(OH)3 + 3H2SO4 + 12H2O ⇌ Al2(SO4)3·18H2O
W roztworach wodnych ulega częściowej hydrolizie do Al(OH)3 i H2SO4.
Zastosowanie
Stosowany jako zaprawa farbiarska, w przemyśle papierniczym, garbarstwie oraz jako półprodukt do otrzymywania innych związków glinu[4][5]. Jest pomocniczym dodatkiem do żywności dozwolonym do stosowania w Unii Europejskiej pod kodem E520[6].
Wykorzystywany jest do oczyszczania wody pitnej jako czynnik koagulujący[7].
Znalazł również zastosowanie w lecznictwie. Używany m.in. w ginekologii w postaci wodnych roztworów 1–4% do irygacji pochwy.
Przypisy
- ↑ a b c d Farmakopea Polska VI, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2002, s. 1176, ISBN 83-88157-18-3 .
- ↑ a b c d Aluminum sulfate (nr 202614) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2011-06-24]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ Siarczan glinu (nr 202614) (ang.) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Stanów Zjednoczonych. [dostęp 2011-06-24]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ a b Encyklopedia Techniki – Chemia. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1965. Brak numerów stron w książce
- ↑ a b Adam Bielański: Chemia ogólna i nieorganiczna. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1981, s. 513. ISBN 83-01-02626-X.
- ↑ Current EU approved additives and their E Numbers. Others. Food Standards Agency, lipiec 2016. [dostęp 2016-11-05].
- ↑ Conventional Coagulation-Flocculation-Sedimentation, National Academy of Sciences, 2007 . Brak numerów stron w książce
Bibliografia
