Samuel Skierski

Samuel Skierski

Data i miejsce urodzenia	28 czerwca 1942 Warszawa
Data i miejsce śmierci	24 sierpnia 1968 pod Mont Blanc
Zawód, zajęcie	alpinista, malarz

Tablice poświęcone osobom zmarłym
w górach na Tatrzańskim Cmentarzu Symbolicznym. Na pierwszym planie,
w górnym rzędzie – tablica poświęcona Samuelowi Skierskiemu

Samuel Skierski (ur. 28 czerwca 1942 w Warszawie, zm. 24 sierpnia 1968 pod Mont Blanc) – polski alpinista, rysownik i malarz.

Życiorys

Samuel Skierski był studentem Wydziału Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w pracowni prof. A. Kobzdeja. Specjalizował się w grafice, rysunku i malarstwie. Wiele prac miało tematykę związaną z górami. Był przedstawicielem modnej wówczas tzw. nowej figuracji. ASP ukończył w 1968 r. z wyróżnieniem. Jeszcze przed ukończeniem studiów miała miejsce pierwsza wystawa jego prac (Łódź 1967). Kolejne wystawy (Warszawa, Zakopane, Łódź, Bielsko-Biała) miały miejsce już po jego śmierci.

Był autorem schematów ścian wspinaczkowych w polskim wydaniu książki Waltera Bonattiego Moje góry (1967).

Był również autorem opracowania graficznego książki 500 zagadek o Tatrach autorstwa Czesława Momatiuka (wyd. 1969).

W marcu 1968 roku zagrał główną rolę w filmie Odwrót (reż. Jerzy Surdel). Film został nagrodzony „Złotą Gencjaną” na festiwalu filmów górskich w Trydencie w 1969 roku oraz zdobył Grand Prix na festiwalu w Banff w 2004 roku.

Samuel Skierski rozpoczął wspinanie w 1956 roku w Tatrach, dokonując licznych przejść letnich i zimowych. Jego imieniem nazwane zostały warianty dróg na Mnichu i Granatach. Większość ciekawszych przejść ma dokumentację w „Taterniku”. W 1964 roku po raz pierwszy wyjechał w Alpy.

Zginął 24 sierpnia 1968 r. w lawinie seraków na wschodniej ścianie Mont Blanc, podczas pokonywania drogi Poire. Został pochowany na cmentarzu ewangelicko-reformowanym w Warszawie (kwatera E-4-7)^[1]. Wraz z nim śmierć poniósł francuski alpinista Jacques Fourier.

Osiągnięcia wspinaczkowe

Kilka nowych dróg i pierwszych przejść zimowych w Tatrach:

• Kocioł Kazalnicy – prawą częścią północno-wschodniego urwiska, 27-29 lipca 1964,
• Żabi Mnich – drogą Wilczkowskiego, 5-6 kwietnia 1965,
• Dziurawa Czuba – środkiem północno-wschodniej ściany, 15 kwietnia 1965,
• Skrajna Pusta Turnia – północno-zachodnim filarem, 3 września 1965,
• Pośredni Młynarz – północno-wschodnim filarem, 5 września 1965,
• Wielki Młynarz – północno-wschodnim filarem, 16 września 1965,
• Kazalnica – wariant prostujący drogę Momatiuka, 22-24 września 1965,
• Orla Ściana – drogą Popki, 29-31 grudnia 1965,
• Mała Śnieżna Turnia – I polskie przejście zimowe drogi Plška, 14 kwietnia 1966,
• Szpiglasowy Wierch – południowo-wschodnią ścianą drogą Skłodowskiego, 13 lutego 1968,
• Żabia Turnia Mięguszowiecka – prawą częścią północnej ściany, 23-24 kwietnia 1968.

Ciekawsze przejścia w Alpach:

• Wilder Kaiser – południowo-wschodni kant Christaturmu, 1964,
• Wilder Kaiser – wschodnia ściana Fleischbank drogą Dulfera, 1964,
• Wilder Kaiser – południowo-wschodnia ściana, 1966,
• Piz Badile – północna ściana – I polskie przejście drogi Cassina, 1966,
• Piz Roseg – północno-wschodnia ściana, 1966,

Przypisy

1. śp. Samuel Skierski

Bibliografia

• Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1. Brak numerów stron w książce (wersja online),
• Zbigniew Skierski, Wspomnienia – odlotowy Freney, dostęp 2013-09-09,
• „Taternik” 03.1971 – Samuel Skierski (Samek), str 96
• Góry i Alpinizm 09.1998 – Samuel Skierski, str. 18
• Galeria Krytyków POKAZ – Samuel Skierski. Moje góry – Warszawa 09.1999