Urodził się we wsi Mandukion niedaleko wyspy Korfu. Jest synem kierowcy ambulansu Konstantinosa Ruwasa i ekspedientki Anny-Marii Panaretu[1]. Ma trzech młodszych braci: Wasiliosa, Apostolosa (ur. 1975) i Nikolasa (ur. 1991)[2][3]. Pochodzi z biednej rodziny. W 1984 jego rodzice rozwiedli się, a jego ojciec niedługo później ponownie się ożenił. Wówczas Sakis zamieszkał z Apostolosem w domu dziadków w Potamos. W tym czasie podejmował się różnych prac w celu utrzymania rodziny – pracował w warsztacie samochodowym, dorabiał jako pracownik budowlany i barman[1]. Równocześnie uczył się w szkole wieczorowej, jednak miał problemy w nauce, głównie czytania i pisania.
W dzieciństwie zaczął wykazywać zdolności atletyczne. Mając cztery lata, zacząć uczęszczać na zajęcia baletowe. Jako dziesięciolatek zagrał w swej pierwszej produkcji teatralnej, An i karharies itan antropi. Niedługo później zainteresował się muzyką, w tym np. twórczością Elvisa Presleya, i nauczył się gry na gitarze[4]. W wieku 15 lat zaczął uprawiać lekkoatletykę, głównie skok o tyczce. W tej dziedzinie wygrał kilka nagród na zawodach sportowych. Po skończeniu pełnoletniości zakończył karierę sportową, by skupić się na rozwoju kariery muzycznej[1].
Kariera muzyczna
Początki
Mając 18 lat, został wokalistą zespołu Corfu Band, w którym śpiewał piosenki z repertuaru wykonawców, takich jak Elvis Presley czy The Beatles. Występował w lokalnych klubach oraz hotelach. Podczas jednego z koncertów został dostrzeżony przez Eliasa Psinakisa, swojego późniejszego menedżera. W tym czasie przeprowadził się do Patras, gdzie wyjechał w celu rozwoju kariery. Tam poznał piosenkarza Dakisa, który zaoferował mu pomoc w rozwijaniu kariery. Niedługo potem przeprowadził się do Aten[1].
W 1991 zagrał koncert w hali Show Centre, a jego występ obejrzał m.in. Nikos Muratidis, który polecił nastolatka autorowi piosenek, Jorgosowi Pawrianosowi. Niedługo później podpisał kontrakt płytowy z wytwórnią muzyczną PolyGram[5]. W tym czasie jego menedżerem został Elias Psinakis. Kilka miesięcy później wystąpił na Festiwalu Piosenki w Salonikach, gdzie wygrał nagrodę w kategorii „najlepsza kompozycja” (za utwór „Par’ta” autorstwa Nikosa Terzisa i Jorgosa Pawrianosa). W tym czasie wydał debiutancki album studyjny, zatytułowany po prostu Sakis Ruwas[6], który promował singlami: „Par’ta”, „1992”, „Ego s’agapo” i „Gia fantasu”[7]. Z płytą dotarł na pierwsze miejsce krajowej listy sprzedaży[8].
Lata 1992–1999
We wrześniu 1992 wydał drugi album studyjny pt. Min andistekese[9], który promował singlami: „Gyrna”, „Na ziseis moro mu”, „Me kommeni tin anasa” i „Min andistekese”[10]. W październiku 1993 zaprezentował kolejną płytę, pt. Gia sena[11], promowaną singlami: „To ksero eise moni”, „Ksehase to” i „Kane me”, który stał się radiowym przebojem[5].
Zimą 1994 nawiązał współpracę z producentem muzycznym i piosenkarzem Nikosem Karwelasem, z którym napisał i nagrał album studyjny pt. Ema, dakria & idrotas[12]. Płytę promował singlami „Ela mu”[13] i „Ksana”[14], które stały się radiowymi przebojami. W tym czasie został powołany do podjęcia służby wojskowej. Wydarzeniem zainteresowały się krajowe media, zwłaszcza w momencie, kiedy piosenkarz tłumaczył niechęć do podjęcia służby agorafobią. Niedługo później trafił do szpitala psychiatrycznego w Penteli, gdzie został poddany ocenie. W tym czasie media donosiły o tym, że miał podjąć próbę samobójczą. Po wyjściu ze szpitala odbył służbę wojskową pod kontrolą psychiatryczną; musiał wówczas usunął kolczyk z ucha oraz obciąć długie włosy[15][16][17].
W 1996 wznowił karierę muzyczną, wydając album studyjny pt. Tora archizun ta diskola[18], który promował singlem o tym samym tytule[19]. Wiosną premierę miał album Any Wisi pt. Travma, na którym znalazła się piosenka „Se telo, me teleis” z gościnnym udziałem Ruwasa[20]. Zimą zaśpiewał z piosenkarką podczas jej koncertu w ateńskim Chaos Club[1]. Również w 1996 nagrał Hellfire”) i „Otan” (ang. „Someday”) na potrzeby oficjalnej ścieżki dźwiękowej do greckiej wersji językowej filmu animowanego Dzwonnik z Notre Dame (gr. I panagia ton Parision), w którym użyczył głosu Quasimodo[21]. 19 maja 1997 zaśpiewał razem z Burakiem Kutem podczas koncertu organizowanego w cypryjskim Green Line z okazji pojednania między krajami[22]. Za występ w koncercie zdobył Międzynarodową Nagrodę im. Abdiego Ipekçiego za „globalne zrozumienie i współpracę”[23]. Udział w wydarzeniu spotkał się z negatywną reakcją ze strony greckich mediów oraz protestujących Greków i Turków, którzy obrzucali piosenkarza jajkami, pomidorami i kamieniami[24]. W konsekwencji wyjechał na pół roku do Stanów Zjednoczonych, by wyciszyć zamieszanie[25].
W grudniu 1998 wydał szósty album studyjny pt. Kati apo mena, który był jego pierwszą płytą wydaną pod szyldem wytwórni Minos EMI[26]. Album promował singlami „Telis i den telis”[27] oraz „Den echi sidera i kardia su”, który stał się przebojem w Grecji. W ramach promocji albumu zagrał koncert w ateńskim Virgin Megastore. W 1999 nagrał piosenkę „Oso ekso esena” w duecie z Steliosem Rokkosem[28]. Latem koncertował z nim po Atenach[29].
Lata 2000–2009
W marcu 2000 zaprezentował siódmy album studyjny pt. 21os akatallilos[30], który promował singlami: „Se telo san trelos”, „Askisi ipotagis”, „Delfinaki”, „Kanume onira” i „Andeksa”. Z ostatnim dotarł do pierwszego miejsca krajowych list przebojów[1]. Również w 2000 wystąpił z Katy Garbi na koncercie organizowanym w Pili Aksiu w Salonikach. W maju trafił do szpitala z ostrym bólem brzucha, gdzie zdiagnozowano u niego zapalenie otrzewnej i zlecono usunięcie wyrostka robaczkowego. Pod koniec października rozpoczął występy na zimowych koncertach z Antonisem Remosem i Peggy Ziną w Apollonas[31].
W 2001 podpisał kontrakt płytowy z francuską wytwórnią Universal Licensing Music[32] oraz nawiązał współpracę z amerykańskim producentem Desmondem Childem i Phoebus. Napisał z nimi piosenkę „Disco Girl”, która stała się przebojem w Grecji[33] i która została wydana również na francuskim rynku muzycznym[34]. W celu promocji piosenki odbyłtrasę koncertową po Francji[1]. W czerwcu 2002 zaprezentował ósmy album studyjny pt. Ola kala[35], którą wydał również na europejskim rynku, wzbogacając krążek o trzy anglojęzyczne piosenki[36]. Po 11 dniach od premiery krążek uzyskał status złotej płyty w Grecji, a po czterech miesiącach pokrył się platyną[1]. Album promowany był przez single: „Disco Girl”, „Mia zoi mazi” (angielska wersja: „The Light”) oraz tytułowy „Ola kala”[37][38]. Na francuskim wydaniu znalazł się singiel „Feelings”, będący coverem utworu Morrisa Alberta z 1975 roku[39]. Piosenka została też wydana po grecku (jako „Pes tis”)[40] i francusku (jako „Dis lui”)[41]. W kwietniu 2003 wystąpił gościnnie na gali Arion Music Awards, gdzie zaśpiewał na scenie z Antonis Remos i Naną Muschuri. W grudniu wydał dziewiąty album pt. To chrono stamatao[42], za który zdobył status złotej płyty. Krążek promował singlami: „Pes tis”, „Telo na kitao”, „Chronia polla”[43] i „To chrono stamatao”. W kolejnych miesiącach występował w klubie Fever z Jorgosem Tsalikisem oraz zespołem One.
W lutym 2004 spekulowano, że otrzymał od greckiej telewizji ERT zaproszenie do reprezentowania Grecji w 49. Konkursie Piosenki Eurowizji organizowanego w Stambule[44][45][46]. W marcu potwierdzono, że wystąpi w konkursie[47] z piosenką „Shake It”[48]. W kwietniu odebrał nagrodę na gali Arion Music Awards za wygraną w kategorii „Najlepszy piosenkarz popowy”[49], oraz wyruszył w przedeurowizyjną trasę promocyjną, występując na koncertach m.in. w Finlandii[50][51]. Podczas przygotowań do występu w konkursie otrzymał wsparcie m.in. burmistrz AtenDory Bakogianni[52]. 12 maja wystąpił w półfinale konkursu i z trzeciego miejsca awansował do finału rozgrywanego 15 maja. Zajął w nim trzecie miejsce z 252 punktami, w tym z maksymalną notą 12 punktów z Albanii, Cypru, Wielkiej Brytanii, Malty i Rumunii. Podczas obu występów towarzyszyły mu na scenie dwie tancerki oraz trzyosobowy chórek[53], w którego skład weszli m.in. finaliści krajowych talent show EuroStar[54][55][56]: Apostolos Psihramis[57][58], Andonis Dominos[59] i Yoanna Fafaliu[60][61]. Również w maju wydał reedycję płyty pt. To chrono stamatao[62], którą wzbogacił o singiel „Shake It”[63], który przez dziewięć tygodni zajmował pierwsze miejsce na greckich listach przebojów, a także zdobył status podwójnej platynowej płyty[64]. W czerwcu wystąpił gościnnie na gali MAD Video Music Awards, podczas której odebrał nagrodę za wygraną w kategorii „Najseksowniejszy występ” (za teledysk do piosenki „Pes tis”)[65]. W tym samym miesiącu otrzymał od stacji ERT propozycję reprezentowania Grecji w 50. Konkursie Piosenki Eurowizji[66], ale odrzucił propozycję[67]. 7 lipca wystąpił z Sertab Erener na koncercie pokojowym między krajami. W sierpniu wziął udział w biegu z olimpijską pochodnią przed Letnimi Igrzyskami Olimpijskimi w Atenach[68][69], wystąpił też gościnnie podczas ceremonii zamknięcia imprezy[70]. Jesienią nagrał nową wersję piosenki „Se telo san trelos” w duecie z rosyjskim piosenkarzem Filippem Kirkorowem[71]. Pod koniec roku wystąpił jako supportJorgosa Mazonakisa i Eleny Paparizu podczas ich koncertów w klubie Fever[72][73].
W kwietniu 2005 wydał dziesiąty album studyjny pt. S’echo erotefti[74], który zdobył certyfikat potrójnej platynowej płyty za wysoką sprzedaż w kraju[1], który promował singlami: „Chilia milia”, „Mila tis”, „Na m’ agapas”[75], „Cairo” i tytułowy „S’echo erotefti”. Również w kwietniu za singiel „Shake It” odebrał statuetkę za „najlepiej sprzedający się grecki singiel” na gali rozdania nagród Arion[76]. We wrześniu został ogłoszony „najlepiej sprzedającym się greckim artystą 2004 roku” na gali World Music Award, a także zagrał koncert charytatywny w Olympic Indoor Hall. 14 lutego 2006 zagrał koncert walentynkowy w Athens College, który został nagrany i wydany 27 kwietnia 2006 w formie płyty koncertowej, pt. Live Ballads[77]. Wydawnictwo trafiło na pierwsze miejsce listy sprzedaży w kraju[1]. W kwietniu Ruwas wystąpił z piosenką „Horis kardia” na gali Arion Music Awards 2006, podczas której odebrał również nagrody w kategoriach: „Najlepszy piosenkarz popowy” i „Najlepszy album popowy” (za S’echo erotefti)[78]. W maju współprowadził 51. Konkurs Piosenki Eurowizji organizowany w Atenach[79]. Podczas tzw. przerwy interwałowej zaprezentował singiel „I’m in Love with You”[80]. W czerwcu wystąpił jako gość muzyczny na gali MAD Video Music Awards 2006, na której odebrał również nagrody w kategoriach: „Najlepszy teledysk artysty” (za klip do „Na m’ agapas”) i „Najlepiej ubrany artysta w teledysku” (za klip do „Mila tis”). 6 grudnia 2006 wydał 11. album studyjny, pt. Iparhi agapi edo[81], który zdobył status platynowej płyty[82].
W marcu 2007 występował z Despiną Verdi w klubie Boom w Salonikach. Nagrał dwie piosenki w duecie z Dorettą Papadimitriu („Nothing” i „One with This World”)[83] na potrzeby ścieżki dźwiękowej do filmu Alter Ego, w którym zagrał główną rolę[84]. We wrześniu zagrał koncert w teatrze Lycabettus, będący częścią kampanii zachęcającej do oddawania krwi[85]. Zapis audiowizualny z widowiska został wydany 12 grudnia 2007 na płycie DVD, pt. This Is My Live[86]. Na płycie znalazł się jego nowy singiel, „Stus 31 dromus”. W październiku odebrał nagrodę na gali Arion Music Awards 2007 w kategorii „Najlepsza piosenka popowa” (za „Ola gyro su gyrizun”); był też nominowany do nagrody w czterech innych kategoriach[87].
Wiosną 2008 wraz z Antonisem Remosem odbył światową trasę koncertową, w ramach której zagrali w Ameryce Północnej, Australii i Afryce Południowej. W tym czasie wydał singiel „+ se telo”, który stał się radiowym przebojem. W październiku z piosenką „Stus 31 dromus” zajął trzecie miejsce w Konkursie Piosenki OGAE[88]. W listopadzie wydał singiel „Irtes”, który dedykował swej nowo narodzonej córce. 3 grudnia 2008 wydał dwunasty album studyjny pt. Irtes[89], który promował singlami: „+ se telo” i „Irtes”. 4 grudnia rozpoczął zimową serię koncertów w klubie Starz[90].
W 2009 reprezentował Grecję w 54. Konkursie Piosenki Eurowizji w Moskwie. Jego konkursowa piosenka, „This Is Our Night”, została wybrana przez jurorów i telewidzów w lutym 2009 podczas specjalnego koncertu selekcyjnego[91]. Przed występem w konkursie odbył trasę promocyjną po Europie. 14 maja wystąpił w drugim półfinale konkursu i z czwartego miejsca awansował do finału, rozgrywanego 16 maja. Zajął w nim siódme miejsce ze 120 punktami, w tym m.in. z maksymalnymi notami 12 punktów od Albanii, Bułgarii i Cypru. 1 lipca na stadionie Panatinaiko zagrał koncert organizowany przez Krajową Radę Młodzieży w celu zachęcenia ludzi do dbania o środowisko[92]. Wydarzenie uchodzi za największe niesportowe wydarzenie przygotowywane na tym stadionie[93][94]. Od lipca do września odbył trasę koncertową pod nazwą Sakis Live Tour[95]. Zagrał też serię koncertów w Politia Live Clubbing w Salonikach.
Lata 2010–2019
W maju 2010 zagrał sześciotygodniową serię koncertów w Politia Live Clubbing w Salonikach[96]. Jeszcze w 2010 zaśpiewał gościnnie w piosence Tamty Goduadze „Tarros i aliteia”, która stała się przebojem w kraju i zapewnił duetowi nagrodę w kategorii „najlepszy teledysk nagrany przez duet lub współpracujących wykonawców” na gali MAD Video Music Award[97]. 14 grudnia wydał trzynasty album studyjny, pt. Parafora[98], z którym dotarł do pierwszego miejsca listy sprzedaży w Grecji. W pierwszym tygodniu po premierze krążek został sprzedany w ponad 24 tys. egzemplarzy, dzięki czemu zdobył status podwójnej platynowej płyty[1]. Album promowany był m.in. przez singiel „Space ton chrono”[99], który dotarł na szczyt list przebojów oraz zapewnił Ruwasowi nagrodę na gali Balkan Music Awards 2010 w kategorii „Najlepsza bałkańska piosenka”. Pozostałymi singlami z płyty Parafora zostały: „Emena tes”[100], „Oi dio mas”, „Nekros okeanos” i tytułowy utwór „Parafora”[101]. W czerwcu Ruwas otrzymał nominacje do nagrody MAD Video Music Awards w kategoriach: „Artysta roku”, „Modowa ikona roku” i „Najlepszy teledysk pop” (za klip do piosenki „Space ton chrono”). W tym samym miesiącu wraz ze swoim bratem, Wasilisem, otworzył telewizyjno-filmową firmę produkcyjną Sakis Rouvas Kinematografos EPE[102]. 27 sierpnia wystąpił na Mykonos Xlsior Festival organizowanym w celu wsparcia ruchu środowisk LGBT. W październiku odebrał Europejską Nagrodę Muzyczną MTV2010 dla najlepszego greckiego wykonawcy[103], dzięki czemu był nominowany do nagrody dla najlepszego europejskiego wykonawcy.
Na przełomie 2010 i 2011 towarzyszył Anie Wisi w serii koncertów Face2Face organizowanych w Athinon Arena[104]. 2 lutego 2011 wystąpił podczas pokazu MADWalk. W lutym 2012 zaprezentował singiel „Bad Thing”, a w maju – piosenkę „Tora”[105]. W czerwcu na gali MAD Video Music Awards 2012 odebrał nagrody w kategoriach: „Męski artysta roku” i „Artysta roku”[106]. W maju 2013 zaprezentował singiel „Mia chara na pernas”[107] oraz zdobył nominacje do nagród MAD Video Music Awards 2013 w kategoriach: „Męski artysta roku”, „Artysta roku”, „Najlepszy teledysk pop” i „Teledysk roku”[108].
Od 26 kwietnia do 11 października 2014 odbył trasę koncertową Ace of Hearts Tour. W grudniu 2014 odbyła się premiera musicalu Chraklis, oi dodeka atloi, w którym grał główną rolę (Herkulesa)[109]. W styczniu 2015 premierę miał album zawierający piosenki ze spektaklu zaśpiewane przez Ruwasa[110].
Kariera aktorska
W listopadzie 2006 rozpoczął prace nad filmem Nicholasa Dimitropulosa Alter Ego[111], w którym zagrał główną rolę, Stefanosa[84]. Premiera filmu odbyła się w 2007. 20 sierpnia 2009 premierę miał amerykański film Duress, w którym Ruwas zagrał rolę Abnera Solviego[112]. W marcu 2014 rozpoczął prace na planie filmu Chevalier, który był zgłoszony jako grecka propozycja do zdobycia Nagrody Akademii Filmowej w kategorii „Najlepszy film nieanglojęzyczny” podczas 89. gali wręczenia Oscarów[113][114].
Latem 2013 odegrał główną rolę (Dionizosa) w sztuce The Bacchae[115][116]. Za tę kreację otrzymał nagrodę na gali Greek Theatre Critics Awards 2014 w kategorii „Starożytny dramat”[117].
Pozostałe przedsięwzięcia
W latach 2000–2001 był twarzą greckiej kampanii reklamowej marki Pepsi[118][119][120].
Był prowadzącym pięciu edycji greckiej edycji programu The X Factor (2008–2011, 2016–2017)[121][122], a także prowadził program ANT1 Iroes anamesa mas[123][124].
Na przełomie 2009 i 2010 otworzył klub S oraz restuarację EDO serwującą sushi. 2 marca 2010 został narażony na straty w wysokości ok. 4 mln euro z powodu pożaru w klubie S.
We wrześniu 2010 zaprezentowano kolekcję ubrań firmy Sprider Stores, sygnowaną nazwiskiem Ruwasa[125].
Pod koniec listopada 2013 został wyróżniony przez Helleńską Unię Eptanisianów za swoją pracę filantropijną[126][127]. W styczniu 2014 został dawcą szpiku kostnego, wspierając Fundację „Elpida”[128].
Życie prywatne
Media spekulowały o związku Ruwasa z osobowościami, takimi jak modelka Zeta Logotheti czy piosenkarka Elli Kokkinu[15]. Spotykał się z modelką Katią Zyguli, którą poznał w 2003 na planie zdjęciowym do kampanii reklamowej dla marki Vodafone[129][130]. Mają czworo dzieci, Anastasię (ur. 2 listopada 2008)[131][132], Aleksandrosa (ur. 15 października 2011)[133], Ariadni (ur. 3 stycznia 2013)[134][135] i czwarte, urodzone 21 kwietnia 2016[136]. Pobrali się 3 lipca 2017.
Problemy z prawem
Latem 2000, wraz z kilkoma innymi celebrytami wyjechał na Mykonos, gdzie podróżował jachtem znajomego lekarza. W pojeździe znaleziono narkotyki, co wywołało spekulacje medialne wokół zażywania przez piosenkarza środków zakazanych. W celu uniknięcia rozprawy sądowej, Ruwas zapłacił karę grzywny[15].