Rówień nad Kępą lub Równia nad Kępą – szeroka, trawiasta rówień w Tatrach Wysokich. Znajduje się w północno-wschodnim grzbiecie Opalonego Wierchu i jest częścią Opalonego. Zakończona jest skalistym wyskokiem zwanym Kępą (1683 m), od którego pochodzi nazwa równi. Kępa to naturalnego pochodzenia stos kamieni wyglądający tak, jak gdyby był ułożony przez ludzi. W różnych opracowaniach rówień ta opisywana jest też jako Nad Kępą, Wolarnia nad Kępą lub Wolarnia[1]. Są to nazwy pochodzenia pasterskiego, obszar ten bowiem dawniej należał do terenów pasterskich Hali Morskie Oko[2]. Trawiasta część zbocza powyżej Równi nad Kępą (również opadająca do Doliny Rybiego Potoku) to Gładkie. Opada z niego Żleb Żandarmerii, znany z potężnych lawin[1].
Rówień ta jest dobrym punktem widokowym na rejon Morskiego Oka i wznoszące się nad nim potężne szczyty Tatr Wysokich. Z tego miejsca malowali pejzaże m.in. Leon Wyczółkowski, Walery Eljasz-Radzikowski, Wojciech Gerson. Obecnie prowadzi tędy znakowany szlak turystyczny[3][4].