Roniel Iglesias

Roniel Iglesias

Data i miejsce urodzenia	14 sierpnia 1988 Pinar del Río
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Kuba Igrzyska olimpijskie złoto Londyn 2012 boks (waga lekkopółśrednia) złoto Tokio 2020 boks (waga półśrednia) brąz Pekin 2008 boks (waga lekkopółśrednia) Mistrzostwa świata złoto Mediolan 2009 waga lekkopółśrednia srebro Hamburg 2017 waga półśrednia Igrzyska panamerykańskie złoto Guadalajara 2011 waga lekkopółśrednia złoto Lima 2019 waga półśrednia srebro Toronto 2015 waga półśrednia Mistrzostwa panamerykańskie złoto Cuenca 2008 waga lekkopółśrednia złoto Meksyk 2009 waga lekkopółśrednia złoto Quito 2010 waga lekkopółśrednia złoto Vargas 2015 waga półśrednia złoto Tegucigalpa 2017 waga półśrednia brąz Teresópolis 2005 waga musza Igrzyska Ameryki Środkowej i Karaibów złoto Veracruz 2014 waga półśrednia złoto Barranquilla 2018 waga półśrednia Mistrzostwa świata juniorów złoto Agadir 2006 waga lekka

Roniel Iglesias (ur. 14 sierpnia 1988 w Pinar del Río) – kubański bokser występujący w wadze półśredniej, dwukrotny złoty i brązowy medalista igrzysk olimpijskich, mistrz i wicemistrz świata, trzykrotny medalista igrzysk panamerykańskich i igrzysk Ameryki Środkowej i Karaibów, wielokrotny złoty medalista mistrzostw panamerykańskich^[1].

Kariera

Boks zaczął trenować w 2000 roku.

Pierwsze sukcesy zaczął odnosić już w czasie kariery juniorskiej. W wieku 16 lat, w roku 2005, zdobył seniorskie mistrzostwo Kuby a rok później został w Agadirze mistrzem świata juniorów w wadze lekkiej^[2].

W roku 2008 zakwalifikował się do igrzysk olimpijskich w Pekinie. Pokonał kolejno Mahamana Smailę z Kamerunu, Drissa Moussaida z Maroka oraz Giennadija Kowalowa z Rosji. Przegrał w półfinale z Tajlandczykiem Manusem Boonjumnongiem i zdobył brązowy medal.

W 2009 roku na mistrzostwach świata w Mediolanie pokonał kolejno Brica Bussolę z Burkina Faso, Madadiego Nagzibekowa z Tadżykistanu oraz Anglika Scotta Cardle. W półfinale wygrał z Uranczimegijnem Mönch-Erdenem, a w finale okazał się lepszy od Amerykanina Frankiego Gómeza i zdobył złoty medal w wadze lekkopółśredniej^[3][4].

Dwa lata później reprezentował Kubę na mistrzostwach świata w Baku. Przegrał niespodziewanie już w pierwszej walce z późniejszym srebrnym medalistą Denysem Berinczykiem z Ukrainy^[5]. Po trzech tygodniach wystąpił na igrzyskach panamerykańskich w Gudalajarze, gdzie zdobył złoty medal. Kolejno pokonał Juana Pablo Romero z Meksyku, José Virulę Lópeza z Gwatemali, mistrza świata z Baku Brazylijczyka Évertona Lopesa i w finale Valentino Knowlesa z Bahamów^[6][7].

W maju 2012 roku w Rio de Janeiro uzyskał kwalifikację do igrzysk olimpijskich w Londynie. Na igrzyskach pokonał kolejno Césara Villarragę z Kolumbii, ponownie Évertona Lopesa i w ćwierćfinale Uktamjona Rahmonova z Uzbekistanu. W półfinale wygrał z Włochem Vincenzo Mangiacapre, a w finale zwyciężył Denysa Berinczyka, rewanżując się za porażkę z Baku, i został mistrzem olimpijskim^[8][9].

Dwa lata później podczas igrzyska Ameryki Środkowej i Karaibów w Veracruz wygrał zawody w wadze półśredniej, pokonując w finale Carla Heilda z Bahamów.

W 2015 roku na lipcowych igrzyskach panamerykańskich w Toronto zdobył srebrny medal. W finałowej walce przegrał niejednogłośnie z Wenezuelczykiem Gabrielem Maestrem^[10]. W sierpniu wywalczył również złoto na mistrzostwach panamerykańskich rozegranych w Vargas, wygrywając decydujący pojedynek z Argentyńczykiem Alberto Palmettą. W październiku tego samego roku wystąpił na mistrzostwach świata w Dosze, lecz po pokonaniu Ukraińca Jarosława Samofałowa^[11] przegrał w ćwierćfinale nieznaczenie z Azerem Pərvizem Bağırovem.

Następnego roku wziął w igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro. W pierwszej walce pokonał Władimira Margarjana, lecz w ćwierćfinale uległ Uzbekowi Shahramowi Gʻiyosovowi^[12].

W 2017 roku obronił tytuł mistrza panamerykańskiego w wadze półśredniej w Tegucigalpie, wygrywając w finale z Shahramem Gʻiyosovem. Na mistrzostwach świata w Hamburgu zdobył srebrny medal, przegrywając z Shahramem Gʻiyosovem^[13].

Rok później ponownie zdobył złoty medal na igrzyskach Ameryki Środkowej i Karaibów, pokonując Portorykańczyka Bryana Polaco. W 2019 roku wywalczył złoto w kategorii półśredniej podczas igrzysk panamerykańskich rozegranych w Limie. W decydującej walce wygrał z Dominikańczykiem Rohanem Polanco^[14].

Uczestniczył w letnich igrzyskach olimpijskich w Tokio, na których wywalczył złoty medal po wygraniu wynikiem 5:0 finałowego pojedynku z Brytyjczykiem Patem McCormackiem^[15].

Przypisy

1. AIBA World Boxing Championships Hamburg 2017 – Boxers’ profile. s. 112–116. [dostęp 2019-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-18)]. (ang.).
2. Wyniki Mistrzostw Świata Juniorów 2006 (Amateur-boxing.strefa.pl)[dostęp 05-11-2011]
3. Wyniki Mistrzostw Świata 2009 (Amateur-boxing.strefa.pl) [dostęp 05-11-2011]
4. Iglesias conquista oro para Cuba en Mundial de boxeo. Granma, 2009-09-12. [dostęp 2019-05-02]. (hiszp.).
5. Wyniki Mistrzostw Świata 2011 (Amateur-boxing.strefa.pl) [dostęp 05-11-2011]
6. Wyniki Igrzysk Panamerykańskich 2011. info.guadalajara2011.org.mx. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-18)]. (Strona oficjalna Guadalajara 2011) [dostęp: 05-11-2011]
7. Roniel Iglesias gana los 64 kilogramos del boxeo. CubaSi, 2015-10-29. [dostęp 2019-05-02]. (hiszp.).
8. Londres 2012: Cuarto oro para Cuba de la mano del boxeador Iglesias. Cuba Debate, 2012-08-11. [dostęp 2019-05-02]. (hiszp.).
9. Cubano Roniel Iglesias gana el oro de los superligeros. El Universal, 2012-08-11. [dostęp 2019-05-02]. (hiszp.).
10. Cuba cierra su actuación en Toronto 2015 con cinco nuevas medallas de oro. Cuba Debate, 2015-07-26. [dostęp 2019-05-02]. (hiszp.).
11. Avanzan nueve púgiles cubanos en Campeonato Mundial de Boxeo. Cuba Debate, 2015-10-09. [dostęp 2019-05-02]. (hiszp.).
12. Eliminado Roniel Iglesias en Río 2016. Juventud Rebelde, 2016-08-13. [dostęp 2019-05-02]. (hiszp.).
13. Cuba ganó a “golpes” el Mundial de Boxeo. On Cuba News, 2017-09-03. [dostęp 2019-05-02]. (hiszp.).
14. Roniel Iglesias tiene revancha y gana oro panamericano en el boxeo. El Economista, 2019-08-02. [dostęp 2019-08-10]. (hiszp.).
15. Tokyo 2020 Boxing Men's Welter (63-69kg) Draw Sheet. olympics.com, 2021-08-03. [dostęp 2022-01-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-08-08)]. (ang.).

Linki zewnętrzne

• Profil zawodnika na stronie MKOL Pekin 2008, Londyn 2012 (ang.)
• Profil zawodnika na stronie MKOL Rio de Janeiro 2016 (ang.)