Patrizio Oliva
Data i miejsce urodzenia
28 stycznia 1959 Neapol
Obywatelstwo
Włochy
Wzrost
176 cm
Styl walki
praworęczny
Kategoria wagowa
junior półśrednia
Bilans walk zawodowych
Liczba walk
59
Zwycięstwa
57
Przez nokauty
20
Porażki
2
Dorobek medalowy
Patrizio Oliva (ur. 28 stycznia 1959 w Neapolu [1] ) – włoski bokser , mistrz olimpijski z 1980, zawodowy mistrz świata kategorii junior półśredniej.
Jako amator wystąpił na mistrzostwach Europy w 1979 w Kolonii , gdzie zdobył srebrny medal w wadze lekkopółśredniej (do 63,5 kg), przegrywając w finale z Serykiem Konakbajewem ze Związku Radzieckiego[2] .
Na igrzyskach olimpijskich w 1980 w Moskwie zrewanżował się Konakbajewowi, którego pokonał w finale i zdobył złoty medal tej kategorii. Uzyskał wówczas Puchar Vala Barkera dla najlepszego technicznie boksera turnieju[1] .
Był mistrzem Włoch w kategorii lekkiej (do 60 kg) w 1978[3] .
Od 1980 walczył jako bokser zawodowy. W 1981 wywalczył tytuł mistrza Włoch wagi junior półśredniej, a 5 stycznia 1983 w Ischii pokonał Roberta Gambiniego z Francji i został mistrzem Europy EBU tej kategorii. Ośmiokrotnie skutecznie bronił tego tytułu.
15 marca 1986 w Monako zdobył tytuł mistrza świata wagi junior półśredniej organizacji WBA wygrywając na punkty z obrońcą tytułu Ubaldo Sacco z Argentyny. Walcząc w obronie tytułu wygrał z Amerykaninem Brianem Brunette i Rodolfo Gonzálezem z Meksyku, a 4 lipca 1987 w Ribera przegrał przez nokaut w 3. rundzie z Juanem Martinem Coggi z Argentyny. Była to jego pierwsza porażka.
Następną walkę stoczył dopiero w 1989, w wadze półśredniej.14 listopada 1990 został mistrzem Europy EBU tej kategorii, po zwycięstwie w Campione d’Italia nad Kirklandem Laingiem . Dwukrotnie obronił ten tytuł. 25 czerwca 1992 w Licola przegrał z Buddym McGirtem z USA w walce o pas mistrza świata wagi półśredniej organizacji WBC . Po tej walce zakończył karierę.
Przypisy
Linki zewnętrzne
Pinky Mitchell (1922–1925)
Mushy Callahan (1926–1930, NBA)
Jack Kid Berg (1930–1931, NBA)
Tony Canzoneri (1931–1932)
Johnny Jadick (1932–1933)
Battling Shaw (1933)
Tony Canzoneri (1933)
Barney Ross (1933–1935)
Tippy Larkin (1946)
Carlos Ortiz (1959–1960)
Duilio Loi (1960–1962)
Eddie Perkins (1962, WBA)
Duilio Loi (1962, WBA)
Roberto Cruz (1963, WBA)
Eddie Perkins (1963–1965, WBA i WBC)
Carlos Hernández (1965–1966, WBA i WBC)
Sandro Lopopolo (1966–1967, WBA i WBC)
Takeshi Fuji (1967–1968, WBA i WBC)
Takeshi Fuji (1968, WBA)
Nicolino Locche (1968–1972, WBA)
Pedro Adigue Jr. (1968–1970, WBC)
Bruno Arcari (1970–1974, WBC)
Alfonso Frazer (1972, WBA)
Antonio Cervantes (1972–1976, WBA)
Perico Fernandez (1974–1975, WBC)
Saensak Muangsurin (1975–1976, WBC)
Wilfred Benítez (1976–1977, WBA)
Miguel Velasquez (1976, WBC)
Saensak Muangsurin (1976–1978, WBC)
Antonio Cervantes (1977–1980, WBA)
Sang Hyun Kim (1978–1980, WBC)
Saoul Mamby (1980–1982, WBC)
Aaron Pryor (1980–1983, WBA)
Leroy Haley (1982–1983, WBC)
Bruce Curry (1983–1984, WBC)
Johnny Bumphus (1984, WBA)
Billy Costello (1984–1985, WBC)
Gene Hatcher (1984–1985, WBA)
Aaron Pryor (1984–1985, IBF)
Ubaldo Nestor Sacco (1985–1986, WBA)
Lonnie Smith (1985–1986, WBC)
Patrizio Oliva (1986–1987, WBA)
Gary Hinton (1986, IBF)
Rene Arredondo (1986, WBC)
Tsuyoshi Hamada (1986–1987, WBC)
Joe Manley (1986–1987, IBF)
Terry Marsh (1987, IBF)
Juan Martin Coggi (1987–1990, WBA)
Rene Arredondo (1987, WBC)
Roger Mayweather (1987–1989, WBC)
James McGirt (1988, IBF)
Meldrick Taylor (1988–1990, IBF)
Héctor Camacho (1989–1991, WBO)
Julio César Chávez (1989–1990, WBC)
Julio César Chávez (1990–1991, WBC i IBF)
Loreto Garza (1990–1991, WBA)
Greg Haugen (1991, WBO)
Julio César Chávez (1991–1994, WBC)
Héctor Camacho (1991–1992, WBO)
Edwin Rosario (1991–1992, WBA)
Rafael Pineda (1991–1992, IBF)
Akinobu Hiranaka (1992, WBA)
Carlos González (1992–1993, WBO)
Pernell Whitaker (1992, IBF)
Morris East (1992–1993, WBA)
Juan Martin Coggi (1993–1994, WBA)
Charles Murray (1993–1994, IBF)
Zack Padilla (1993–1994, WBO)
Frankie Randall (1994, WBC)
Jake Rodriguez (1994–1995, IBF)
Julio César Chávez (1994–1996, WBC)
Frankie Randall (1994–1996, WBA)
Konstantin Cziu (1995–1997, IBF)
Sammy Fuentes (1995–1996, WBO)
Juan Martin Coggi (1996, WBA)
Giovanni Parisi (1996–1998, WBO)
Óscar de la Hoya (1996–1997, WBC)
Frankie Randall (1996–1997, WBA)
Khalid Rahilou (1997–1998, WBA)
Vince Phillips (1997–1999, IBF)
Carlos González (1998–1999, WBO)
Sharmba Mitchell (1998–2001, WBA)
Terron Millett (1999–2000, IBF)
Randall Bailey (1999–2000, WBO)
Konstantin Cziu (1999–2001, WBC)
Zab Judah (2000–2001, IBF)
Ener Julio (2000–2001, WBO)
Konstantin Cziu (2001, WBA Super i WBC)
DeMarcus Corley (2001–2003, WBO)
Konstantin Cziu (2001–2004, WBA, WBC i IBF)
Konstantin Cziu (2003–2005, IBF)
Vivian Harris (2003–2005, WBA)
Zab Judah (2003–2004, WBO)
Arturo Gatti (2004–2005, WBC)
Miguel Cotto (2004–2006, WBO)
Ricky Hatton (2005, IBF)
Floyd Mayweather Jr. (2005, WBC)
Carlos Maussa (2005, WBA)
Ricky Hatton (2005–2006, WBA i IBF)
Juan Urango (2006–2007, IBF)
Souleymane M’Baye (2006–2007, WBA)
Junior Witter (2006–2008, WBC)
Ricardo Torres (2006–2008, WBO)
Ricky Hatton (2007, IBF)
Lovemore N'dou (2007, IBF)
Paul Malignaggi (2007–2008, IBF)
Gavin Rees (2007–2008, WBA)
Andrij Kotelnyk (2008–2009, WBA)
Timothy Bradley (2008–2009, WBC)
Kendall Holt (2008–2009, WBO)
Juan Urango (2009–2010, IBF)
Timothy Bradley (2009, WBC i WBO)
Timothy Bradley (2009–2011, WBO)
Amir Khan (2009–2011, WBA)
Devon Alexander (2009–2010, WBC)
Devon Alexander (2010, WBC i IBF)
Devon Alexander (2010–2011, WBC)
Timothy Bradley (2011, WBC i WBO)
Timothy Bradley (2011–2012, WBO)
Zab Judah (2011, IBF)
Amir Khan (2011, WBA Super i IBF)
Marcos Maidana (2011–2012, WBA)
Érik Morales (2011–2012, WBC)
Lamont Peterson (2011–2012, WBA Super i IBF)
Danny García (2012, WBC)
Juan Manuel Márquez (2012–2013, WBO)
Lamont Peterson (2012–2015, IBF)
Amir Khan (2012, WBA Super)
Danny García (2012–2015, WBC i WBA Super)
Chabib Ałłachwierdijew (2012–2014, WBA)
Mike Alvarado (2013, WBO)
Rusłan Prowodnikow (2013–2014, WBO)
Jessie Vargas (2014–1015, WBA)
Chris Algieri (2014, WBO)
Terence Crawford (od 2015, WBO)
Danny García (od 2015, WBA Super)
César Cuenca (od 2015, IBF)
1952–2000: 60–63,5 kg, 2004–2012: 60–64 kg
Nagroda przyznawana pięściarzowi, który zaprezentował podczas danych letnich igrzysk olimpijskich najlepszy styl i technikę.
Identyfikatory zewnętrzne: