Nagrobek Romualda Ochęduszki na polskim cmentarzu pod Monte CassinoSymboliczny grób w Sanoku
Życiorys
Romuald Jan Ochęduszko urodził się w Sanoku 15 stycznia 1911 jako syn Stanisława i Franciszki z domu Mołczan[1]. W rodzinnym mieście ukończył szkołę podstawową, po czym od 1922 do 1927 uczęszczał do Państwowego Gimnazjum Męskiego im. Królowej Zofii w Sanoku[2]. W 1926 ukończył czwartą klasę[3][4]. Uchwałą Rady Miejskiej w Sanoku z 1928 został uznany przynależnym do gminy Sanok[5]. Po przerwaniu nauki szkolnej przez kolejne lata do 1939 pracował jako sekretarz Sądu Grodzkiego w Sanoku[1]. W tym czasie dokształcał się. W dniu 15 sierpnia 1938 zawarł związek małżeński z nauczycielką Janiną Sobolak (ur. 1914)[1]. Do 1939 był członkiem sanockiego gniazdaPolskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”[6][7][8].
Był lubiany przez żołnierzy z jego drużyny i przez przełożonych. Nie zawiódł ani jednych ani drugich. Spokój i opanowanie, jakie wykazał w czasie długich godzin walki na WIDMIE, były godne podziwu. Zginął nie doczekawszy się urzeczywistnienia swego najgorętszego życzenia – powrotu do Polski. Zginął śmiercią bohatera, spełniając swój najświętszy obowiązek, walki o Polskę.
Pośmiertnie został awansowany na stopień porucznika. Był jednym z trzech wychowanków sanockiego gimnazjum, którzy polegli pod Monte Cassino i zostali pośmiertnie odznaczeni Orderem Virtuti Militari (prócz niego Władysław Majcher i Leopold Żołnierczyk)[17].
Podczas „Jubileuszowego Zjazdu Koleżeńskiego b. Wychowanków Gimnazjum Męskiego w Sanoku w 70-lecie pierwszej Matury” 21 czerwca 1958 nazwisko Romualda Ochęduszko zostało wymienione w apelu poległych[19] oraz na ustanowionej w budynku gimnazjum tablicy pamiątkowej poświęconej poległym i pomordowanym absolwentom gimnazjum[20].
↑Paweł Sebastiański, Bronisław Kielar: Wykazy członków Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Sanoku. W: 125 lat sanockiego „Sokoła” 1889–2014. Sanok: Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół” w Sanoku, 2014, s. 156. ISBN 978-83-939031-1-5.
.jpg)
