Rezerwat przyrody Dalkowskie Jary

Dalkowskie Jary

Tablica informacyjna w rezerwacie
rezerwat leśny
Typ rezerwatu	fitocenotyczny[1]
Podtyp rezerwatu	zbiorowisk leśnych[1]
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Mezoregion	Wzgórza Dalkowskie
Data utworzenia	1972
Akt prawny	M.P. z 1972 r. nr 36, poz. 202
Powierzchnia	36,12 ha
Położenie na mapie gminy Gaworzyce Dalkowskie Jary
Położenie na mapie Polski Dalkowskie Jary
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Dalkowskie Jary
Położenie na mapie powiatu polkowickiego Dalkowskie Jary
51°39′18″N 15°52′45″E

Rezerwat przyrody Dalkowskie Jary – leśny rezerwat przyrody w południowo-zachodniej Polsce na Wzgórzach Dalkowskich, na terenie leśnictwa Dalków (województwo dolnośląskie, powiat polkowicki, gmina Gaworzyce).

Rezerwat położony jest w północno-środkowej części Wzgórz Dalkowskich, około 1,0 km na południowy zachód od miejscowości Dalków.

Rezerwat został utworzony na mocy zarządzenia Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 23 czerwca 1972 na powierzchni 17,17 ha^[2]. Został powiększony w 2002 na mocy Rozporządzenia Wojewody Dolnośląskiego z dnia 31 lipca 2002^[3], obecnie zajmuje powierzchnię 36,12 ha^[1]. Został utworzony w celu zachowania ze względów naukowych, dydaktycznych i krajobrazowych fragmentu lasu mieszanego o cechach zespołu naturalnego^[2]. Rezerwat chroni rozłożyste dęby oraz fragment lasu świeżego z przewagą buka. Ochronie podlegają również intensywnie ukształtowane formy geomorfologiczne terenu oraz krajobraz kulturowy.

Rezerwat obejmuje zalesioną szczytową partię Garbu Kocich Gór w głównym Grzbiecie Wzgórz Dalkowskich. Znajduje się tu wzgórza o stromych zboczach żłobione siecią wąwozów. Na stosunkowo małej powierzchni rezerwatu różnica wysokości wynosi 65 m pomiędzy bezwzględnymi wysokościami 150–215 m. W rezerwacie wyodrębniono dwa zespoły buczyn rosnących na granicy zasięgu buka: żyzna buczyna niżowa (Melico Fagetum) i buczyna kwaśna (Luzulo pilosae- Fagetum) o charakterystycznej dla Wzgórz Dalkowskich zubożałej postaci. Obok dojrzałych buczyn występują stadia lasów regenerujących^[3].

W partii szczytowej rezerwatu znajdują się pozostałości po dwóch grodziskach z dość dobrze zachowanymi fosami obronnymi określone jako zabytki kultury łużyckiej i wczesnośredniowiecznej. Grodziska ujęte są w rejestrze zabytków kultury^[3].

Inne

• W rezerwacie znajduje się 7 pomników przyrody, których wiek przekracza 200 lat.
• Do 1945 roku obszar rezerwatu „Dalkowskie Jary” stanowił własność większego majątku ziemskiego. Ostatnim właścicielem ziem i terenu był Richard von Hindersin, dzięki któremu w rezerwacie zachowały się okazałe buki.

Przypisy

1. Rezerwat przyrody Dalkowskie Jary. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2019-04-26].
2. Zarządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 23 czerwca 1972 r. w sprawie uznania za rezerwaty przyrody (M.P. z 1972 r. nr 36, poz. 202)
3. Dalkowskie Jary. Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych we Wrocławiu. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-21)].