fitocenotyczny[1]
zbiorowisk nieleśnych[1]
Polska
kujawsko-pomorskie
Ciechocinek
Kotlina Toruńska
24 kwietnia 1963
Zarządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 26 kwietnia 1963 r. w sprawie uznania za rezerwaty przyrody[2]
1,88 ha
czynna
Rezerwat przyrody Ciechocinek – rezerwat słonoroślowy o powierzchni 1,88 ha, położony w województwie kujawsko-pomorskim, powiecie aleksandrowskim, mieście Ciechocinek[1]. Powołany w 1963 roku w celu zachowania ze względów naukowych i dydaktycznych bogatego zespołu słonorośli[2].
Obszar rezerwatu podlega ochronie czynnej[3].
Pod względem fizycznogeograficznym rezerwat znajduje się w mezoregionie Kotlina Toruńska. Znajduje się przy tzw. wale wstecznym, nieopodal tężni nr 3. Obejmuje fragment łąki o pow. 1,88 ha, należącej do Uzdrowiska Ciechocinek, przez którą przepływa rów, dawniej prowadzący solankę z basenu kąpielowego[4]. Basen został zlikwidowany około 2000 r.
Teren rezerwatu pokrywa roślinność słonolubna, rozmieszczona strefowo w zależności od nasycenia gleby solą, która trafia tu dwiema drogami: poprzez podsiąkanie solanki i poprzez osiadanie rozpylonych w powietrzu wokół tężni drobnych kryształków. W rezerwacie i pod tężniami stwierdzono występowanie 10 gatunków roślin słonolubnych. Należą do nich m.in.: soliród zielny, aster solny, świbka morska, sit Gerarda, sit żabi, solanka kolczysta, muchotrzew solniskowy, komonica skrzydlatostrąkowa[4].
W rezerwacie nie ma wytyczonych ścieżek. Można poruszać się wzdłuż rowu z solanką. W związku z likwidacją basenu oraz sporadycznym użytkowaniem tężni nr 3 i nr 2 słonorośla występują obecnie prawie wyłącznie wzdłuż rowu.
Przez skraj rezerwatu przebiega pieszy szlak turystyczny „S. Noakowskiego” Toruń – Nieszawa (38,5 km)[5].