| Data i miejsce urodzenia
|
21 września 1951
Tammisaari
|
| Wzrost
|
194 cm
|
| Informacje klubowe
|
| Klub
|
Esbo Idrottsförening
|
| Dorobek medalowy
|
|
|
Reijo Ståhlberg (ur. 21 września 1952 w Tammisaari) – fiński lekkoatleta, który specjalizował się w pchnięciu kulą.
W 1974 r. uplasował się na jedenastej pozycji podczas mistrzostw Starego Kontynentu. Dwa lata później był dwunasty na igrzyskach olimpijskich, a w 1977 r. zajął czwarte miejsce w halowych mistrzostwach Europy. W sezonie 1978 wywalczył pierwsze w karierze halowe mistrzostwo Europy[1] oraz był czwarty w europejskim czempionacie na stadionie w Pradze. Rok później ponownie zdobył złoto halowych mistrzostw[1] oraz uplasował się na drugim miejscu uniwersjady[2]. Tuż za podium, na czwartej pozycji, zakończył udział w igrzyskach olimpijskich w Moskwie (1980). Trzecie halowe mistrzostwo Europy zdobył w 1981 roku[1]. Medalista mistrzostw kraju[3][4], czterokrotny rekordzista Finlandii na stadionie[5] i wielokrotny halowy rekordzista kraju[6] oraz uczestnik pucharu Europy[7].
Rekordy życiowe: stadion – 21,69 m (5 maja 1979, Fresno); hala – 20,54 m (11 lutego 1979, Otaniemi). Wynik kulomiota z Fresno jest nadal aktualnym rekordem Finlandii[8].
Osiągnięcia
| Rok
|
Impreza
|
Miejsce
|
Pozycja
|
Wynik
|
| 1973 |
Półfinał pucharu Europy |
 Celje |
2. miejsce |
20,14
|
| 1973 |
Finał pucharu Europy |
 Edynburg |
2. miejsce |
20,27
|
| 1974 |
Mistrzostwa Europy |
 Rzym |
11. miejsce |
19,25
|
| 1975 |
Uniwersjada |
Rzym |
4. miejsce |
18,32
|
| 1976 |
Igrzyska olimpijskie |
 Montreal |
12. miejsce |
18,99
|
| 1977 |
Halowe mistrzostwa Europy |
 San Sebastián |
4. miejsce |
19,83
|
| 1977 |
Finał A pucharu Europy |
 Helsinki |
2. miejsce |
20,90
|
| 1977 |
Puchar świata |
 Düsseldorf |
2. miejsce |
20,46
|
| 1978 |
Halowe mistrzostwa Europy |
Mediolan |
![]() 1. miejsce |
20,48
|
| 1978 |
Mistrzostwa Europy |
 Praga |
4. miejsce |
20,17
|
| 1979 |
Halowe mistrzostwa Europy |
 Wiedeń |
![]() 1. miejsce |
20,47
|
| 1979 |
Półfinał pucharu Europy |
 Genewa |
2. miejsce |
20,68
|
| 1979 |
Finał B pucharu Europy |
Karlovac |
1. miejsce |
19,85
|
| 1979 |
Uniwersjada |
 Meksyk |
 2. miejsce |
19,96
|
| 1980 |
Igrzyska olimpijskie |
 Moskwa |
4. miejsce |
20,82
|
| 1981 |
Halowe mistrzostwa Europy |
 Grenoble |
![]() 1. miejsce |
19,88
|
| 1981 |
Półfinał pucharu Europy |
Helsinki |
4. miejsce |
19,22
|
| 1982 |
Mistrzostwa Europy |
 Ateny |
9. miejsce |
19,49
|
Przypisy
- ↑ a b c European Indoor Championships (Men) [online], gbrathletics [dostęp 2010-11-06] (ang.).
- ↑ World Student Games (Men) [online], gbrathletics [dostęp 2010-11-06] (ang.).
- ↑ Finnish Championships [online], gbrathletics [dostęp 2010-11-06] (ang.).
- ↑ Finnish Indoor Championships [online], gbrathletics [dostęp 2010-11-06] (ang.).
- ↑ Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912 – 2006. Zamość – Sandomierz: 2007. Brak numerów stron w książce
- ↑ Ed Gordon: TAFWA Indoor List 2009. 2009. Brak numerów stron w książce
- ↑ Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Osiągnięcia Polskiej Lekkiej Atletyki w 40-leciu PRL. Mecze Międzypaństwowe I Reprezentacji Polski seniorów – mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1984. Brak numerów stron w książce
- ↑ MirkoM. Jalava MirkoM., National Record Finland [online], tilastopaja.eu [dostęp 2017-02-05] (ang.).
Linki zewnętrzne
