Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Ramularia, Mycosphaerellaceae, Capnodiales, Dothideomycetidae, Dothideomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Ramularia didyma var. exigua (U. Braun) U. Braun 1998
Ramularia didyma var. pulsatillae (Hollós) U. Braun 1998
Ramularia exigua U. Braun 1994
Ramularia pulsatillae Hollós 1910
Ramularia ranunculi Peck 1884
Septocylindrium ranunculi Peck 1883
Charakterystyka
Na porażonych roślinach powoduje powstawanie nieregularnych, w przybliżeniu eliptycznych plam o wymiarach 2–7 × 5–10 mm. Są brązowe i otoczone ciemniejszą obwódką. Czasami sąsiednie plamy zlewają się. Zarodniki tworzą się na obydwu stronach liści w postaci nalotu[2].
Endofit, jego grzybnia jest zanurzona w tkankach rośliny. Konidiofory 1–4–komórkowe, o wymiarach 6–92 × 2,3–2,5 μm. Na zewnątrz zazwyczaj wydostają się przez aparaty szparkowe, bardzo rzadko przez pęknięcia w skórce. Konidia powstają w łańcuszkach. Są cylindryczne, zwykle 2–, rzadziej 1– lub 4–komórkowe, o wymiarach 11–35 × 2,3–3,4 μm[2].
Występowanie
Znane jest występowanie Ramularia didyma w Europie, Ameryce Północnej i na Nowej Zelandii[4].
↑ abcAgata Wołczańska. Grzyby z rodzaju Ramularia występujące w Polsce. Monographiae botanicae. Journal of the Polish Botanical Society. Vol. 95, Łódź 2005.
