PROFILBARU.COM

Rainer Schönfelder
Data i miejsce urodzenia	30 czerwca 1977 ; Bleiburg
Klub	Skiclub Petzen
Wzrost	176 cm
Debiut w PŚ	9.03 1996, Hafjell; (12. miejsce – gigant)
Pierwsze punkty w PŚ	9.03 1996, Hafjell; (12. miejsce – gigant)
Pierwsze podium w PŚ	6.02 2000, Todtnau (1. miejsce – slalom)
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Austria
	Igrzyska olimpijskie
	Mistrzostwa świata
	Mistrzostwa świata juniorów
	Puchar Świata (Slalom)
Mała Kryształowa Kula ;	2003/2004
2. miejsce ;	2004/2005
3. miejsce ;	2002/2003

Rainer Schönfelder (ur. 30 czerwca 1977 w Bleiburgu) – austriacki narciarz alpejski, dwukrotny medalista igrzysk olimpijskich i mistrzostw świata, trzykrotny medalista mistrzostw świata juniorów, a także zdobywca Małej Kryształowej Kuli w klasyfikacji slalomu Pucharu Świata.

Kariera

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Rainer Schönfelder pojawił się 17 grudnia 1994 roku w Neustift im Stubaital, gdzie w zawodach FIS Race w gigancie zajął dziewiąte miejsce. W 1995 roku wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Voss, gdzie jego najlepszym wynikiem było jedenaste miejsce w slalomie. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Schwyz zwyciężył w gigancie i kombinacji, a w slalomie zdobył srebrny medal.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 9 marca 1996 roku w Hafjell, zajmując dwunaste miejsce w slalomie gigancie. Tym samym już w swoim debiucie wywalczył pierwsze pucharowe punkty. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanął 6 lutego 2000 roku w Todtnau, zwyciężając w slalomie. Łącznie Schönfelder 22. razy stawał na podium, w tym odniósł jeszcze cztery zwycięstwa w slalomie: 20 lutego 2002 roku w Kitzbühel, 24 listopada 2002 roku w Park City, 8 marca 2003 roku w Shiga Kōgen oraz 8 lutego 2004 roku w Adelboden. Ostatni raz w najlepszej trójce zawodów pucharowych znalazł się 27 stycznia 2008 roku w Chamonix, gdzie superkombinację ukończył na trzeciej pozycji. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 2003/2004, kiedy był dziesiąty w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji slalomu wywalczył Małą Kryształową Kulę. W klasyfikacji slalomistów był również drugi w sezonie 2004/2005, trzeci w sezonie 2002/2003 oraz piąty w sezonie 2001/2002. Zajął także czwarte miejsce w klasyfikacji kombinacji w sezonie 2005/2006.

W 2001 roku wystartował na mistrzostwach świata w St. Anton, gdzie był szósty w slalomie i czwarty w kombinacji, przegrywając walkę o medal ze Szwajcarem Paulem Accolą o 0,36 sekundy. Na rozgrywanych rok później igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City nie ukończył rywalizacji w slalomie, a w kombinacji ponownie był czwarty. Tym razem w walce o podium zwyciężył jego rodak, Benjamin Raich, który był lepszy o 0,46 sekundy. Pierwsze medale wywalczył podczas mistrzostw świata w Bormio w 2005 roku. Najpierw zajął drugie miejsce w slalomie, rozdzielając na podium Raicha oraz Włocha Giorgio Roccę. Następnie razem z Renate Götschl, Benjaminem Raichem, Kathrin Zettel, Michaelem Walchhoferem i Nicole Hosp drugie miejsce zajął także w zawodach drużynowych. Kolejne sukcesy osiągał na igrzyskach olimpijskich w Turynie w 2006 roku, skąd wrócił z dwoma medalami. W swoim pierwszym stracie, kombinacji alpejskiej, osiągnął dziewiąty czas zjazdu i trzynasty w slalomie, co dało mu trzeci łączny wynik i brązowy medal. Wyprzedzili go tylko Ted Ligety z USA i Chorwat Ivica Kostelić. Następnie był ósmy w gigancie, a kolejne pięć dni później zdobył brązowy medal w slalomie. W zawodach tych lepsi okazali się dwaj inni Austriacy: Benjamin Raich, który był szybszy o 1,01 sekundy oraz Reinfried Herbst, który wyprzedził Schönfeldera o 0,18 sekundy. Był to piąty przypadek w historii narciarstwa alpejskiego na igrzyskach olimpijskich, w którym całe podium zajęli reprezentanci jednego kraju. Brał także udział w mistrzostwach świata w Åre w 2007 roku, jednak plasował się poza najlepszą dziesiątką.

Dwukrotnie zdobywał mistrzostwo Austrii: w 1996 roku był najlepszy w kombinacji, a w 2008 roku zwyciężył w supergigancie. Tuż przed inauguracją sezonu 2013/2014 w Sölden ogłosił, że kończy przygodę z wyczynowym sportem^[1]. Przed rozpoczęciem zawodów odbył swój pożegnalny przejazd na trasie giganta, używając sprzętu z lat 70'.

W 2013 roku w parze z Manuelą Stöckl zwyciężył w programie Dancing Stars^[2].

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
4.	13 lutego	2002	Salt Lake City	Kombinacja	3:17,56	+1,11	Kjetil André Aamodt
DNF	23 lutego	2002	Salt Lake City	Slalom	1:41,06	-	Stephan Eberharter
3.	14 lutego	2006	Turyn	Kombinacja	3:09,35	+1,32	Ted Ligety
8.	20 lutego	2006	Turyn	Gigant	2:35,00	+1,64	Benjamin Raich
3.	25 lutego	2006	Turyn	Slalom	1:43,14	+1,01	Benjamin Raich

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
4.	5 lutego	2001	Sankt Anton	Kombinacja	2:58,25	+1,64	Kjetil André Aamodt
6.	10 lutego	2001	Sankt Anton	Slalom	1:39,66	+1,20	Mario Matt
10.	6 lutego	2003	Sankt Moritz	Kombinacja	3:18,41	+2,89	Bode Miller
DNF1	16 lutego	2003	Sankt Moritz	Slalom	2:45,93	-	Ivica Kostelić
8.	9 lutego	2005	Bormio	Gigant	2:50,41	+2,06	Hermann Maier
2.	12 lutego	2005	Bormio	Slalom	1:41,34	+0,24	Benjamin Raich
2.	13 lutego	2005	Bormio	Drużynowo	26 pkt	+3 pkt	Niemcy
16.	8 lutego	2007	Åre	Superkombinacja	2:28,99	+1,61	Daniel Albrecht
25.	14 lutego	2007	Åre	Gigant	2:19,64	+3,26	Aksel Lund Svindal
DNF1	17 lutego	2007	Åre	Slalom	1:57,33	-	Mario Matt

Mistrzostwa świata juniorów

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
32.	16 marca	1995	Voss	Zjazd	1:41,19	+4,08	Kurt Sulzenbacher
11.	19 marca	1995	Voss	Slalom	1:32,12	+3,21	Florian Seer
19.	21 marca	1995	Voss	Gigant	1:58,91	+4,27	Christoph Gruber
12.	27 lutego	1996	Schwyz	Zjazd	1:31,08	+2,36	Ambrosi Hoffmann
12.	28 lutego	1996	Schwyz	Supergigant	1:26,76	+1,33	Didier Défago
1.	1 marca	1996	Schwyz	Gigant	2:03,09	-	-
2.	3 marca	1996	Schwyz	Slalom	1:31,71	+0,67	Benjamin Raich
1.	3 marca	1996	Schwyz	Kombinacja	36,03 pkt	-	-