Rachael Karker

Rachael Karker
Data i miejsce urodzenia

9 września 1997
Guelph

Klub

Blue Mountain

Debiut w PŚ

23.08 2015, Cardrona
(11. miejsce – halfpipe)

Pierwsze punkty w PŚ

23.08 2015, Cardrona
(11. miejsce – halfpipe)

Pierwsze podium w PŚ

20.12 2018, Secret Garden (2. miejsce – halfpipe)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Kanada
Igrzyska olimpijskie
brąz Pekin 2022 halfpipe
Mistrzostwa świata
srebro Aspen 2021 Halfpipe
brąz Bakuriani 2023 Halfpipe
Winter X-Games
srebro Aspen 2020 SuperPipe
brąz Aspen 2019 SuperPipe
brąz Aspen 2021 SuperPipe
Puchar Świata (Halfpipe)
2. miejsce
2018/2019
2. miejsce
2019/2020
3. miejsce
2021/2022

Rachael Karker (ur. 9 września 1997 r. w Guelph) – kanadyjska narciarka dowolna, specjalizująca się w konkurencji halfpipe, wicemistrzyni świata.

Kariera

Karker pierwszą styczność z nartami miała w wieku 2 lat. W wieku 10 lat zaprzestała treningów narciarskich na rzecz gimnastyki artystycznej. W wieku 14 lat wróciła do treningów narciarskich, skupiając się na halfpipie.

Na arenie międzynarodowej po raz pierwszy pojawiła się w lutym 2015 roku, podczas zawodów z cyklu Pucharu Ameryki Północnej. W trakcie debiutu uplasowała się na 6. pozycji w konkursie halfpipe'u. W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała w sierpniu 2015 roku w nowozelandzkiej Cardronie, w których zajęła 11. miejsce. Po raz pierwszy na podium zawodów Pucharu Świata stanęła w chińskim Secret Garden, w grudniu 2018 roku. Zajęła wtedy 2. miejsce ulegając jedynie reprezentantce gospodarzy, Zhang Kexin. W styczniu 2019 roku zdobyła brązowy medal w konkurencji SuperPipe podczas Winter X Games 23[1]. W lutym 2019 roku wystartowała w mistrzostwach świata w Park City, w których uplasowała się tuż za podium, zajmując 4. miejsce w konkursie halfpipe'u. W Pucharze świata, w sezonie 2018/2019 zajęła drugie miejsce w klasyfikacji halfpipe'u, ulegając jedynie rodaczce Cassie Sharpe. Ten sam wynik osiągnęła sezon później, tym razem uznając wyższość Waleriji Diemidowej z Rosji. Ponadto zajęła trzecie miejsce w klasyfikacji halfpipe'u w sezonie 2021/2022. W styczniu 2020 roku ponownie stanęła na podium zawodów Winter X Games 24, tym razem zajmując drugie miejsce w SuperPipe[2]. Rok później podczas Winter X Games 25 wywalczyła kolejny brązowy medal[3]. W marcu 2021 roku zdobyła srebrny medal podczas mistrzostw świata w Aspen, ulegając jedynie Eileen Gu. Na rozgrywanych rok później igrzyskach olimpijskich w Pekinie wywalczyła brązowy medal, plasując się za Gu i Sharpe.

Osiągnięcia

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Zwyciężczyni
3. 18 lutego 2022 Pekin halfpipe Eileen Gu
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Zwyciężczyni
4. 9 lutego 2019 Stany Zjednoczone Park City Halfpipe Estonia Kelly Sildaru
2. 12 marca 2021 Stany Zjednoczone Aspen Halfpipe Eileen Gu
3. 4 marca 2023 Gruzja Bakuriani Halfpipe Stany Zjednoczone Hanna Faulhaber

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Od sezonu 2020/2021 klasyfikacja generalna została zastąpiona przez klasyfikację Park & Pipe (OPP), łączącą slopestyle, halfpipe oraz big air.

Miejsca na podium w zawodach

  1. Secret Garden20 grudnia 2018 (halfpipe) – 2. miejsce
  2. Kanada Calgary16 lutego 2019 (halfpipe) – 2. miejsce
  3. Stany Zjednoczone Copper Mountain13 grudnia 2019 (halfpipe) – 3. miejsce
  4. Secret Garden21 grudnia 2019 (halfpipe) – 2. miejsce
  5. Stany Zjednoczone Mammoth Mountain1 lutego 2020 (halfpipe) – 3. miejsce
  6. Kanada Calgary14 lutego 2020 (halfpipe) – 2. miejsce
  7. Stany Zjednoczone Aspen21 marca 2021 (halfpipe) – 1. miejsce
  8. Stany Zjednoczone Copper Mountain10 grudnia 2021 (halfpipe) – 2. miejsce
  9. Kanada Calgary30 grudnia 2021 (halfpipe) – 3. miejsce
  10. Kanada Calgary1 stycznia 2022 (halfpipe) – 2. miejsce

Przypisy

  1. Laurie Blouin, Cassie Sharpe and Rachael Karker reach the podium at the X Games. olympic.ca, 2019-01-25. [dostęp 2019-03-17]. (ang.).
  2. Kelly Sildaru: From Youth Olympic gold to X Games glory in 7 days. olympicchannel.com, 2020-01-26. [dostęp 2019-02-08]. (ang.).
  3. X Games Aspen 2021 Day One News and Results. ESPN, 2021-01-30. [dostęp 2021-01-30]. (ang.).

Bibliografia