Puchar Afryki 2012 – dwunasta edycja Pucharu Afryki, oficjalnych międzynarodowych zawodów rugby union o randze mistrzostw kontynentu organizowanych przez CAR mających na celu wyłonienie najlepszej męskiej reprezentacji narodowej w tej dyscyplinie sportu w Afryce. Zostały rozegrane w formie trzech turniejów w trzech hierarchicznie ułożonych dywizjach w okresie od 29 czerwca do 29 lipca2012 roku. W walce o tytuł mistrzowski brały udział cztery zespoły, pozostałe drużyny, które przystąpiły do rozgrywek, występowały zaś w niższych dywizjach.
Z części spotkań odbywały się transmisje telewizyjne i internetowe[3][4][5].
System rozgrywek
Dwie najwyższe dywizje rozgrywały spotkania systemem pucharowym, zwycięzcy półfinałów walczyli o triumf w zawodach, przegrani zaś z tych meczów o utrzymanie się w tej klasie rozgrywek. Triumfator Dywizji 1A zostawał jednocześnie mistrzem Afryki. W porównaniu do poprzedniej edycji zlikwidowano Dywizję 1D zwiększając liczebność Dywizji 1C do sześciu zespołów. Pomiędzy tymi trzema dywizjami istniał system awansów i spadków. Rozgrywki w Dywizji 2 odbyły się natomiast w formie turnieju rugby 7[6].
Spotkania półfinałowe, w których triumfowały Madagaskar i Namibia[13][14], zgromadziły 35 000 osób[15], na meczach o poszczególne miejsca pojawiło się zaś 40 000 kibiców[16]. W finałowym pojedynku w regulaminowym czasie gry padł najwyższy remis w historii[17], ostatecznie zaś triumfowali gospodarze awansując do Dywizji 1A, Senegalczycy zaś uniknęli spadku pokonując Maroko[18][19][20].
Początkowo w rozegranych na University of Botswana Stadium w Gaborone zawodach miało wziąć udział sześć reprezentacji i każda miała rozegrać trzy spotkania[25][26]. Ostatecznie po wycofaniu się Kamerunu[27] pięć pozostałych zespołów rozegrało po dwa spotkania w ciągu trzech meczowych dni pomiędzy 22 a 28 lipca 2012 roku[28][29][30], a najlepsza okazała się reprezentacja gospodarzy zyskując awans do Dywizji 1B[31][32].
Turniej Dywizji 2 został rozegrany według zasad rugby 7 w dniach 29–30 czerwca 2012 roku w stolicy Togo, Lomé. Drużynę Kamerunu, która nie pojawiła się na zawodach, zastąpił drugi zespół gospodarzy. Triumfowała w nim reprezentacja Nigru[38].
