PROFILBARU.COM

Proterosuchidae
	; Archosaurus rossicus
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	zauropsydy
Podgromada	diapsydy
Infragromada	archozauromorfy
(bez rangi)	Archosauriformes
Rodzina	Proterosuchidae; von Huene, 1914
	Multimedia w Wikimedia Commons

Proterosuchidae – rodzina drapieżnych archozauromorfów z grupy Archosauriformes. Najwcześniejszym znanym przedstawicielem jest Archosaurus rossicus z końca permu Rosji. Jego skamieniałości wykazują co najmniej jedną cechę diagnostyczną Archosauriformes – obecność okna przedoczołowego. Większość dużych drapieżników późnego permu, takich jak gorgonopsy i Titanosuchidae, wymarła podczas wielkiego wymierania permskiego, jednak proterozuchidy przetrwały do wczesnego triasu. W tym okresie były już jednak rzadkie i wymarły ostatecznie pod koniec anizyku^[1].

Proterozuchidy były stosunkowo niewielkimi, smukłymi zwierzętami. Najlepiej poznany przedstawiciel tej grupy, Proterosuchus z wczesnego triasu RPA, mierzył około 1,5 m długości i prowadził półwodny tryb życia. Polował prawdopodobnie na niewielkie terocefale, dinocefale i Procolophonidae. Miał krótkie i rozstawione na boki kończyny. U proterozuchidów nie występował czwarty krętarz – cecha charakterystyczna dla wszystkich bardziej zaawansowanych Archosauriformes^[2].

W 1933 roku Alfred Romer zaklasyfikował Proterosuchidae do grupy Eosuchia^[3], zaliczanej obecnie do lepidozauromorfów^[1], jednak w późniejszych pracach klasyfikował je wewnątrz Archosauria^[4]^[5]. Obecnie są uznawane za najbardziej bazalnych przedstawicieli Archosauriformes (Archosauria sensu Benton, 1999)^[1]^[2]. Niektóre analizy filogenetycznej sugerują, że mogą być grupą parafiletyczną^[6].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Michael J. Benton: Origin and Relationships of Dinosauria. W: David B. Weishampel, Peter Dodson, Halszka Osmólska (red.): The Dinosauria. Wyd. drugie. Berkeley: University of California Press, 2004, s. 7–19. ISBN 0-520-24209-2.
↑ ^a ^b Tetrapods of the Triassic. W: Michael J. Benton: Vertebrate Palaeontology. Wyd. trzecie. Blackwell Publishing, 2005, s. 138–141. ISBN 0-632-05637-1.
↑ Alfred S. Romer: Vertebrate Paleontology. Wyd. pierwsze. Chicago: University of Chicago Press, 1933.
↑ Alfred S. Romer: Vertebrate Paleontology. Wyd. drugie. Chicago: University of Chicago Press, 1945.
↑ Alfred S. Romer: Vertebrate Paleontology. Wyd. trzecie. Chicago: University of Chicago Press, 1966. ISBN 0-226-72488-3.
↑ Martín D. Ezcurra, Agustina Lecuona, Agustín Martinelli. A new basal archosauriform diapsid from the Lower Triassic of Argentina. „Journal of Vertebrate Paleontology”. 30 (5), s. 1433–1450, 2010. DOI: 10.1080/02724634.2010.501446. (ang.).