W 1723 roku car Piotr I wydał ukaz, na mocy którego w miejscu dzisiejszego miasta powstała osada wielorybnicza. W 1803 była tu główna baza Białomorskiej Kompanii Wielorybniczej. W 1894 minister Siergiej Witte zaproponował Mikołajowi II założenie w tym miejscu portu handlowego. Budowę portu rozpoczęto w roku 1896, a już w 1899 istniały port i miasto o nazwie Aleksandrowsk. W 1926 roku miasto zdegradowano do rangi wsi. W 1931 zmieniono nazwę na Polarnoje, a w 1939 przywrócono prawa miejskie znowu zmieniając nazwę – tym razem na Polarnyj.
W czasie II wojny światowej w Polarnym mieściła się główna baza radzieckiej Floty Północnej. Również w Polarnym kończyły rejs niektóre statki i okręty konwojów arktycznych. Po wojnie Polarnyj pozostał ważnym portem i bazą morską, choć główną bazę i dowództwo Floty Północnej przeniesiono do Siewieromorska.
„Morska dusza”
29 lipca 2003 roku, w czasie obchodów 70 rocznicy Floty Północnej otwarto w Polarnym miejsce pamięci „Morska dusza”, poświęcone poległym marynarzom i żołnierzom. Obok siebie stoją: pomnik żołnierza piechoty morskiej i kiosk okrętu podwodnego (wykorzystano kiosk złomowanego okrętu „Komsomolec Czuwaszii”, B-319, proj. 641B). W ścianę cokołu wmurowano tablice z nazwiskami poległych marynarzy[3].
Przypisy
↑polska pisownia według: Geograficzny Atlas Świata. Warszawa: PPWK, 1994. ISBN 83-7000-077-0. Brak numerów stron w książce