Pokój w Merseburgu (1013) (też: Pierwszy traktat pokojowy w Merseburgu) – traktat pokojowy uzgodniony w nocy (w Zielone Świątki) z 24 na 25 maja 1013 roku w Merseburgu. Został zawarty między księciem polskim Bolesławem I Chrobrym a cesarzem rzymskim i królem niemieckim Henrykiem II Świętym.
Pokój kończył drugi etap wojny polsko-niemieckiej stoczony w latach 1007-1013. Według postanowienia pokoju Bolesław otrzymywał Łużyce i Milsko, ale musiał złożyć z nich hołd lenny cesarzowi, oraz zobowiązać się do wysłania posiłków wojskowych dla Henryka, podczas jego wyprawy na Rzym[1][2][3][4] [5].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Tymieniecki Kazimierz, Bolesław Chrobry. W: Konopczyński Władysław (ed): Polski słownik biograficzny. T. II: Beyzym Jan – Brownsford Marja. Kraków: Nakładem Polskiej Akademii Umiejętności, 1936. ISBN 83-04-00148-9. s. 251
- ↑ Thietmar z Merseburga, Kronika, księga VI, 90 (55.); Stanisław Zakrzewski, Bolesław Chrobry Wielki, s. 251
- ↑ Merseburg, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-06-15] .
- ↑ praca zbiorowa 2009 ↓.
- ↑ Barkowski 2018 ↓, s. 177-180.
Bibliografia