Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Plasmopara, Peronosporaceae, Peronosporales, Peronosporidae, Peronosporea, Incertae sedis, Oomycota, Chromista[1].
Po raz pierwszy zdiagnozował go w 1847 r. F. Unger nadając mu nazwę Peronospora nivea. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu J. Schröter w 1886 r[1].
Plasmopara umbelliferarum (Casp.) J. Schröt. ex Wartenw. 1919
Morfologia
Endobiont, rozwijający się wewnątrz tkanek roślin. Tworzy pomiędzy ich komórkami strzępki z niewielkimi ssawkami pobierające potrzebne mu składniki. Ze strzępek tych wyrastają słabo rozgałęzione sporangiofory. Na ich szczycie znajdują się bezbarwne, mniej więcej okrągłe zarodnie pływkowe z dobrze wykształconymi brodawkami. Przez brodawki te wydostają się zoospory. Lęgnie zbudowane z wielu bezbarwnych warstw. Powstają w nich żółtawe oospory[3]
Na górnej powierzchni porażonych liści powstają ostro odgraniczone żółte plamy, na dolnej natomiast biały, bardzo cienki nalot strzępek z zoosporami i oosporami[3].
↑ abcJoanna Marcinkowska: Oznaczanie rodzajów grzybów sensu lato ważnych w fitopatologii. Warszawa: PWRiL, 2012. ISBN 978-83-09-01048-7. Brak numerów stron w książce
↑Zofia Fiedorow, Barbara Gołębniak, Zbigniew Weber: Choroby roślin rolniczych. Poznań: Wyd. AR Augusta Cieszkowskiego w Poznaniu, 2008. ISBN 978-83-7160-468-3. Brak numerów stron w książce