Piórków

Piórków

wieś
Cmentarz w Piórkowie
Państwo	Polska
Województwo	świętokrzyskie
Powiat	opatowski
Gmina	Baćkowice
Liczba ludności (2020)	467[2]
Strefa numeracyjna	15
Kod pocztowy	27-552[3]
Tablice rejestracyjne	TOP
SIMC	0786816[4]
Położenie na mapie gminy Baćkowice Piórków
Położenie na mapie Polski Piórków
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego Piórków
Położenie na mapie powiatu opatowskiego Piórków
50°47′50″N 21°09′28″E[1]

Piórków – wieś w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie opatowskim, w gminie Baćkowice^[5].

Piórków był wsią biskupstwa włocławskiego w województwie sandomierskim w ostatniej ćwierci XVI wieku^[6]. Do 1954 roku siedziba gminy Piórków. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie tarnobrzeskim.

Integralne części wsi Piórków^[7]^[4]

SIMC	Nazwa	Rodzaj
0786822	Dolny Piórków	część wsi
0786839	Górki	część wsi
0786845	Górny Piórków	część wsi
0786851	Podlesie	część wsi
0786868	Załącze	część wsi

Historia

Piórków, u Długosza „Pirkow”, w XVI w. „Pierków”.

W wieku XIV

Była to z dawna posiadłość biskupów kujawskich. Przechował się dokument datowany z Pirkowa w 1399 r., którym Mikołaj z Kurowa, biskup kujawski, nadał pewne przywileje Przecławowi Młeczkowiczowi, młynarzowi, dla młyna wzniesionego na rzece Łagowicy i zwanego „Wbrogow” (Kod. dypl. Muczk. Rzysz., II, 353).

Według Długosza L.B. (t.II s.466) był tu dwór biskupi Jana Rzeszowskiego^[8] i folwark bogaty, 8 łanów kmiecych, 3 ogrodników z rolą. Dziesięcinę, wartości 8 grzywien, pobierał biskup kujawski. Dwie karczmy z rolami płaciły po 1 ¹/₂, grzywny czynszu.

Szczegółowe wyliczenie posług i powinności ciążących na ludności wsi podaje Liber Beneficiorum Długosza w t.I, s.629.

W rejestrze poborowym z 1508 r. Piórków zaliczony jest do rzędu miast wraz z Łagowem, jest to zapewne pomyłka, gdyż w rejestrze z 1578 r. spotykamy wieś „Pierków”, w parafii Łagów, własność biskupa krakowskiego (mylnie, zamiast kujawskiego), mającą 5 łanów i 5 osadników (Pawiński, Kod. Małop. s.189 i s.464).

W wieku XIX

Piórków opisany jest jako wieś i folwark, w powiecie opatowskim, gminie Piórków, parafia Łagów, odległy od Opatowa 17 wiorst, posiada urząd gminny, W roku 1882 było tu 135 domów, 799 mieszkańców, 619 mórg ziemi dworskiej i 1394 mórg włościańskiej Obszar folwarczny stanowi majorat rządowy^[9].

W 1827 r. było tu 51 domów 469 mieszkańców.

Piórków gmina należy do sądu gminnego okręgu III w Łagowie, gdzie jest i stacja poczt., ma 2735 mieszkańców i 7535 mórg obszaru, w tem 2335'mr. ziemi dworskiej. W skład gminy wchodzą: Dębiany, Łazy, Piotrów, Piórków i Nieskurzów.

W drugiej połowie XVIII wieku, na życzenie biskupa kujawskiego, dyrektor fabryk żelaznych w dobrach biskupich krakowskich Szobert, zbudował tu wielki piec, obecnie nieistniejący^[9].

W latach 1954-1972 wieś była siedzibą gromady Piórków.

Zabytki

• Kaplica pw. św. Stanisława Biskupa wzniesiona w 1640 roku, obecnie prezbiterium kościoła dobudowanego do niej w latach 1954–1956, wpisana do rejestru zabytków nieruchomych (nr rej.: A.510 z 2.10.1956, z 15.04.1967 i z 16.06.1977)^[10].

Ludzie związani z Piórkowem

• Zbigniew Masternak – ur. w 1978 r., polski prozaik, dramaturg, scenarzysta filmowy.

Zobacz też

• Cmentarz wojenny w Piórkowie

Przypisy

1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 101539
2. Raport o stanie gminy w roku 2020. Stan ludności 31.12.2020 str. 11 [dostęp 2022-03-16]
3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 928 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
4. GUS. Rejestr TERYT
5. Główny Urząd Statystyczny: Rejestr TERYT. [dostęp 2013-02-24].
6. Województwo sandomierskie w drugiej połowie XVI wieku. ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 1993, s. 112.
7. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
8. Jan Rzeszowski h. Półkozic [online], www.ipsb.nina.gov.pl [dostęp 2023-08-07]  (pol.).
9. Piórków, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 183 .
10. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024, s. 36 [dostęp 2015-11-23] .