Polska
Warszawa
Żoliborz
6[1] ha
1932
Leon Danielewicz, Stanisław Zadora-Życieński
Park Stefana Żeromskiego – park w warszawskiej dzielnicy Żoliborz, znajdujący się w rejonie ulic: Mickiewicza, Krasińskiego, Czarnieckiego i Mierosławskiego.
Park został założony w latach 1925–1932 (według innego źródła 1930–1932)[2] z inicjatywy Towarzystwa Przyjaciół Żoliborza na terenach wokół fortu Sokolnickiego[1][2]. Z uwagi na trudną sytuację gospodarczą i wzrost bezrobocia przy jego urządzaniu zatrudniono ok. 600 bezrobotnych, na co uzyskano środki z budżetu państwa[3]. Pozostałe koszty urządzenia parku, w tym budowę ogrodzenia, poniosło Towarzystwo Przyjaciół Żoliborza, finansując je ze składek swoich członków[3]. Do kompozycji parku wykorzystano wały i fosy dawnych fortyfikacji[1]. Główne wejście umieszczono od strony placu Wilsona, pozostałe od strony ulic Krasińskiego i Mierosławskiego[2].
Projektantami parku byli Leon Danielewicz i Stanisław Zadora-Życieński. Na skwerze, przy głównym wejściu od placu Wilsona, ustawiono fontannę z rzeźbą Dziewczyna z dzbanem nazywaną przez mieszkańców Aliną dłuta Henryka Kuny[2]. Otaczał ją okrągły trawnik i kuliste krzewy cisów. Rzeźba stała się jednym z symboli Żoliborza[2][4].
Park został otwarty 23 czerwca 1932[5].
Podczas obrony Warszawy we wrześniu 1939 park był miejscem pochówków poległych[6]. W maju 1943 został zamknięty dla ludności polskiej[7]. W 1944 został częściowo zniszczony[1]. Został zrekonstruowany po zakończeniu wojny[1].
W latach 2003–2005 przeprowadzona została modernizacja parku. Jej autorzy, Marek Szeniawski i Wojciech Trzópek oparli się na założeniach projektu pierwotnego. W ramach modernizacji przygotowano m.in. plac zabaw dla dzieci o powierzchni ponad 2 tys. m kw. W narożniku ulic Mickiewicza i Mierosławskiego utworzono kącik dla zakochanych z zabytkowym poidełkiem. Odrestaurowano także fontannę i wyeksponowano dwa kamienie upamiętniające 15. i 75. rocznicę odzyskania niepodległości[8].
Z inicjatywy Zarządu Zieleni m.st. Warszawy w okresie od lipca do września 2023 roku przeprowadzono pierwszą w Polsce inwentaryzację nietoperzy na terenie miejskim, która obejmowała m.in. park Stefana Żeromskiego. Wtedy po raz pierwszy w Warszawie stwierdzono obecność borowca leśnego (Nyctalus leisleri)[9].
W parku znajdują się kamienie upamiętniające: