Pierwsze informacje dotyczące duszpasterstwa w Szopienicach pochodzą z XIV wieku. Wówczas to z dokumentów sądu biskupiego w Krakowie z 1397 roku wynika, że mieszkańcy Szopienic składają daniny na rzecz parafii mysłowickiej[2]. Mieszkańcy Roździenia natomiast w połowie świadczyli na rzecz czeladzkiej parafii aż do 1820 roku, kiedy to Roździeń i Szopienice włączono do diecezji wrocławskiej[1]. Mieszkańcy obydwu miejscowości przynależeli do parafii mysłowickiej[1] i długo starali się o własną wspólnotę. Na zebraniu 7 stycznia 1868 roku wybrano delegatów, którzy mieli zająć się sprawą utworzenia parafii i budowy kościoła. Rozpoczęto też zbiórkę pieniędzy[2].
Kuria wrocławska w dniu 8 lutego 1868 roku zleciła proboszczowi z Mysłowic utworzenie nowej parafii, natomiast budowę kościoła miał nadzorować ksiądz Konrad Stiborski – starszy wikary mysłowickiej parafii. Kamień węgielny pod budowę tymczasowego kościoła położono 20 września 1868 roku, a 22 listopada tego samego roku poświęcono świątynię, która mieściła 1500 wiernych i była zbudowana z piaskowca. Budowniczy kościoła – ksiądz Konrad Stiborski po uzyskaniu zgody króla pruskiego Wilhelma I został mianowany proboszczem parafii roździeńskiej (w późniejszym czasie nazwana szopienicką[5]). Parafia została erygowana 24 lutego 1872 roku[2].
W 1871 roku parafia nabyła tereny pod budowę cmentarza przy obecnej ul. Brynicy[4] oraz domu św. Józefa. W latach 1880–1881 powstał budynek probostwa, a do 1900 roku doprowadzono wodę i elektryczność. W międzyczasie, z uwagi na braku możliwości zapełnienia kościoła, zdecydowano o budowie nowej świątyni[2].
Nowy, neogotycki kościół został poświęcony 11 października 1887 przez księdza Franciszka Kanię z parafii w Chorzowie. Wnętrze kościoła przez dłuższy czas było uzupełniane. 1 maja 1902 roku uroczyście konsekrowano kościół. W lutym 1994 roku ukończono budowę domu katechetycznego[2].
Z tej parafii pochodzi biskup diecezjalny płocki, były biskup pomocniczy katowicki Piotr Libera[6].
W kościele parafialnym w niedziele i święta nakazane odbywa się sześć mszy świętych (w tym po jednej popołudniowej i wieczornej), a w tygodniu trzy (w tym jedna wieczorna)[8]. Odbywają się również nabożeństwa, w tym nieszpory, koronka do Bożego Miłosierdzia, adoracja Najświętszego Sakramentu i inne[9]. Odpust parafialny organizowany jest w niedzielę po 15 października każdego roku[10].
