Papirus 109

Papirus 109 (GA)
P. Oxyrhynchus 4448

Jan 21,18-20
Data powstania	III wiek
Rodzaj	kodeks papirusowy
Numer	${\displaystyle {\mathfrak {P}}^{109}}$ (GA)
Zawartość	Ewangelia Jana 17; 18 †
Język	grecki
Rozmiary	12 cm × 24 cm
Typ tekstu	tekst aleksandryjski (?)
Miejsce przechowywania	Ashmolean Museum

Papirus 109 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany symbolem ${\displaystyle {\mathfrak {P}}^{109}}$ – wczesny grecki rękopis Nowego Testamentu, spisany w formie kodeksu na papirusie. Paleograficznie datowany jest na III wiek. Zawiera fragmenty Ewangelii według Jana.

Opis

Zachowały się tylko fragmenty jednej karty Ewangelii według Jana (21,18-20.23-25)^[1]. Oryginalna karta miała rozmiary 12 na 24 cm. Tekst pisany jest w 26 linijkach na stronę. Rękopis sporządzony został przez skrybę wprawionego w pisaniu dokumentów^[2].

Nomina sacra pisane są skrótami^[2].

Tekst

Fragment jest zbyt mały, aby móc ustalić jaką tradycję tekstualną reprezentuje^[2], wykazuje jednak zgodność z tekstem aleksandryjskim (lub proto-aleksandryjskim)^[3].

W.E.H. Cockle, wydawca kodeksu, zaproponował rekonstrukcję tekstu drugiej i trzeciej linijki strony recto w postaci – αλλοι ζωσουσιν και οισουσιν σε („inni przepaszą i poprowadzą cię” J 21,18). Jeżeli odczyt jest słuszny, byłby to unikatowy wariant tekstowy, nie potwierdzony przez żaden inny rękopis. Odczyt nie jest jednak pewny, a obie linijki są niejasne^[4].

Historia

Rękopis prawdopodobnie powstał w Egipcie. Na liście rękopisów znalezionych w Oksyrynchos figuruje na pozycji 4448. Tekst rękopisu opublikował W. E. H. Cockle w 1998 roku^[5]. INTF umieścił go na liście rękopisów Nowego Testamentu, w grupie papirusów, dając mu numer 109^[1].

Rękopis datowany jest przez INTF na III wiek^[1]. Comfort datuje go na połowę lub koniec II wieku^[2].

Cytowany jest w krytycznych wydaniach greckiego Nowego Testamentu (NA27).

Obecnie przechowywany jest w Ashmolean Museum (P. Oxy. 4448) w Oksfordzie^[1][6].

Zobacz też

• lista kodeksów papirusowych Nowego Testamentu

Przypisy

1. Handschriftenliste. [w:] INTF [on-line]. Münster Institute. [dostęp 2012-01-21].
2. Philip W. Comfort, David P. Barrett: The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated, 2001, s. 653. ISBN 0-8423-5265-1, ISBN 978-0-8423-5265-9.
3. Peter M. Head, Some Recently Published NT Papyri from Oxyrhynchus: An Overview and Preliminary Assessment, Tyndale Bulletin 51 (2000), ss. 1-16.
4. Peter M. Head. The Habits of New Testament Copyists Singular Readings in the Early Fragmentary Papyri of John. „Biblica”. 85, s. 403, 2004. 
5. W. E. H. Cockle, The Oxyrhynchus Papyri LXV (London: 1998), s. 20–22.
6. „Continuation of the Manuscript List” Institute for New Testament Textual Research, University of Münster. Retrieved April 9, 2008.

Bibliografia

• W.E.H. Cockle, The Oxyrhynchus Papyri LXV (London: 1998), s. 20–22.
• Philip W. Comfort, David P. Barrett: The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated, 2001, s. 653-655. ISBN 978-0-8423-5265-9.

Linki zewnętrzne

• P.Oxy.LXIV 4448 from Papyrology at Oxford’s „POxy: Oxyrhynchus Online”