Papirus 13

Papirus 13
P. Oxyrhynchus 657
Ilustracja
Data powstania

III wiek

Rodzaj

Zwój papirusowy

Numer

Zawartość

List do Hebrajczyków

Język

grecki

Typ tekstu

tekst aleksandryjski

Kategoria

I

Miejsce przechowywania

British Library
Biblioteka Laurenziana

Papirus 13 (według numeracji Gregory-Aland), α 1034 (von Soden)[1], oznaczany symbolem – grecki rękopis Nowego Testamentu pisany na papirusie, w formie zwoju. Paleograficznie datowany jest na III wiek. Zawiera fragmenty Listu do Hebrajczyków[2].

Opis

Zachowało się 12 kolumn zwoju z tekstem Hebrajczyków 2,14-5,5; 10,8-22; 10,29-11,13; 11,28-12,17. Tekst pisany jest przez zawodowego skrybę[3]. Tekst pisany jest w 23-27 linijek w kolumnie. Philip Comfort datuje rękopis na lata 225-250[4]. Po drugiej stronie papirusu znajduje się tekst Ab urbe condita Liwiusza, datowany na ok. 200 rok[5].

Ponieważ stosuje paginację, wiadomo że tekst Hebrajczyków był poprzedzony jakimś innym tekstem, prawdopodobnie Listem do Rzymian.

Występuje błąd itacyzmu (ι zamieniane na ει, ε na αι, υ na οι)[6].

Rękopis jest jednym z czterech rękopisów papirusowych NT pisanych w formie zwoju (pozostałe to: , , ) i jednym trzech opistografów NT, tzn. że został zapisany po drugiej stronie zwoju zawierającego tekst innego dzieła literackiego[7].

Według Comforta jest jednym z sześciu wczesnych rękopisów, który zawierał pełny zbiór Listów Pawła. Pozostałe pięć rękopisów to: /, , , , [8].

Tekst

Tekst grecki reprezentuje aleksandryjski typ tekstu, Kurt Aland zaklasyfikował go do kategorii I[9]. Pod względem tekstualnym bliski jest dla Kodeksu Watykańskiego.

Historia

Rękopis odkryty został przez Grenfella i Hunta, którzy wydali jego tekst w roku 1904. Na liście papirusów znalezionych w Oxyrhynchus znajduje się na pozycji 657[4].

Rękopis przechowywany jest w British Library (Inv. Nr. 1532) w Londynie oraz w Bibliotece Laurenziana (PSI 1292) we Florencji[9][10].

Zobacz też

Przypisy

  1. Kurt Aland: Kurzgefasste Liste der griechischen Handschriften des Neuen Testaments. Berlin: Walter de Gruyter & Co, 1963, s. 350.
  2. Philip W Comfort and David P Barrett, The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts, (Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated, 2001), pp 83.
  3. B. P. Grenfell & A. S. Hunt, The Amherst Papyri I, (London 1900), p. 30.
  4. a b Philip W. Comfort, David P. Barrett: The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated, 2001, s. 82. ISBN 0-8423-5265-1.
  5. Philip W. Comfort, David P. Barrett: The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated, 2001, s. 83-92. ISBN 0-8423-5265-1.
  6. C. R. Gregory, Textkritik des Neuen Testaments III (Leipzig: 1909), p. 1091.
  7. Kurt Aland, and Barbara Aland, The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism, trans. Erroll F. Rhodes, William B. Eerdmans Publishing Company, Grand Rapids, Michigan, 1995, s. 102.
  8. Philip W. Comfort, David P. Barrett: The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated, 2001, s. 358. ISBN 0-8423-5265-1.
  9. a b K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 97. ISBN 978-0-8028-4098-1. (ang.).
  10. INTF: Papirus 12 (GA). [w:] Liste Handschriften [on-line]. Münster Institute. [dostęp 2012-02-29].

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!