Prolog: koniec II wojny światowej. Dwaj oficerowie SS – Dunger i Goltz, przy pomocy więźniów z niedużego obozu koncentracyjnego ukrywają w górach skrzynie z zagrabionymi kosztownościami. Uciekając polecają wymordować towarzyszących im więźniów. Z masakry jednak uchodzi z życiem Polak, doktor Olszak, tytułowy „ostatni świadek”.
Po latach jest on lekarzem w ośrodku zdrowia w miasteczku położonym niedaleko miejsca, gdzie kiedyś znajdował się obóz. Od lat bezskutecznie poszukuje ukrytego wtedy przez hitlerowców skarbu. Po nieudanych próbach odkrycia dobrze zamaskowanego schowka, mieszkańcy miasteczka zaczynają go traktować jako upośledzonego po przejściach wojennych. Pewnego dnia jednak w miasteczku zjawia się czwórka austriackich obywateli, podających się za entomologów. W rzeczywistości przyjechali oni po schowane kosztowności. Dwóch z nich to Dunger i Goltz, którego Olszak przypadkiem rozpoznaje podczas zakupów w sklepie. Milicja zmuszona jest jednak uwolnić zatrzymanego dawnego esesmana, gdy jego aktualne dokumenty nie wzbudzają zarzutów. Doktor Olszak nie daje za wygraną, zaczynając śledzić pseudonaukowców i ostatecznie ich śladem dociera do starego bunkra, gdzie ukryto skarb. W finałowej scenie dochodzi do walki pomiędzy samotnym Olszakiem a byłymi esesmanami. W krytycznym momencie do akcji wkracza grupa „tajniaków” z MO, (podających się wcześniej za geologów), którzy mając od początku pod obserwacją przybyszów, wiedzieli kim są i czego szukają.