Orle Turniczki

Orle Turniczki wśród podpisanych obiektów w lewej części zdjęcia

Grań Orlich Turniczek z przodu, w tyle Orla Baszta

Wielka i Mała Orla Turniczka widoczne w lewej stronie zdjęcia, pomiędzy Skrajnym Granatem a Orlą Basztą

Orle Turniczki (słow. Orlí vežičký^[1]) – dwie turnie w długiej wschodniej grani Świnicy w polskich Tatrach Wysokich. Dokładniej znajdują się w zachodniej grani Orlej Baszty (2175 m) opadającej na szeroką Granacką Przełęcz, oddzielającą jej masyw od Skrajnego Granatu, najbardziej na północ wysuniętego z Granatów^[2].

W grani między Skrajnym Granatem a Orlą Basztą wyróżnia się następujące obiekty:

• Granacka Przełęcz (ok. 2145 m),
• Wielka Orla Turniczka (ok. 2160 m),
• Orla Przełączka Wyżnia,
• Mała Orla Turniczka,
• Orla Przełączka Niżnia o dwóch siodłach^[2].

Południowe stoki Orlich Turniczek opadają do Dolinki Buczynowej, północne do doliny Pańszczycy. Ze wschodniego siodełka Orlej Przełączki Niżniej w kierunku doliny Pańszczycy schodzi wąska rynna^[1].

Wierzchołki Orlich Turniczek są niedostępne dla turystów. Z Granackiej Przełęczy szlak Orlej Perci prowadzi północnymi stokami Wielkiej i Małej Orlej Turniczki. Odcinek ten jest eksponowany i zabezpieczony łańcuchami^[3], a także czterometrową drabinką i umieszczoną za nią pojedynczą klamrą. Najtrudniejsze miejsca tego trawersu to dziura w szlaku przy zejściu z Granackiej Przełęczy i przejście okolic wspomnianej drabinki^[4]. Na drugą stronę grani Orla Perć przechodzi na Orlej Przełączce Niżniej^[1].

Pierwsze odnotowane wejścia:

• Wielka Orla Turniczka – Zygmunt Klemensiewicz, Jerzy Maślanka, 13 sierpnia 1904 r.,
• Mała Orla Turniczka – Zygmunt Klemensiewicz, Roman Kordys, 3 sierpnia 1905 r.^[1]

Szlaki turystyczne

– czerwony (Orla Perć) przebiegający granią główną z Zawratu przez Kozi Wierch, Granaty i Buczynowe Turnie na Krzyżne.

• Czas przejścia z Zawratu na Krzyżne: 6:40 h
• Czas przejścia z Krzyżnego na Kozi Wierch (część Zawrat – Kozi Wierch jest jednokierunkowa!): 3:35 h^[5]

Przypisy

1. =Witold Henryk=W.H. Paryski =Witold Henryk=W.H., Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Granacka Przełęcz – Wołoszyn, t. 3, Warszawa: Sklep Podróżnika, 1992, s. 15–17 .
2. GrzegorzG. Barczyk GrzegorzG., AdamA. Piechowski AdamA., GrażynaG. Żurawska GrażynaG., Bedeker tatrzański, RyszardR. Jakubowski (red.), Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, ISBN 83-01-13184-5 . Brak numerów stron w książce
3. Orla Perć. Mapa 1: 5 000, Warszawa-Zielona Góra-Zakopane: Wydawnictwo Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2006, ISBN 83-87873-42-X . Brak numerów stron w książce
4. Orla Perć – od Skrajnego Granatu do przełęczy Krzyżne [online], natatry.pl [dostęp 2019-04-25] [zarchiwizowane z adresu 2017-07-19] .
5. Tatry. Zakopane i okolice. Mapa w skali 1:27 000. Warszawa: ExpressMap Polska, 2005. ISBN 83-88112-35-X. Brak numerów stron w książce