Nazwa Buczynowych Turni czasem zawężana jest do dwóch szczytów: Wielkiej i Małej Buczynowej Turni, czasem zaś obejmuje się nią cały odcinek grani pomiędzy Granacką Przełęczą (oddzielającą Buczynowe Turnie od Skrajnego Granatu) do przełęczy Krzyżne[2]. Na odcinku tym znajdują się kolejno (od Granackiej Przełęczy):
↑Witold HenrykW.H.ParyskiWitold HenrykW.H., Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Granacka Przełęcz – Wołoszyn, t. 3, Warszawa: Sklep Podróżnika, 1992. Brak numerów stron w książce
↑GrzegorzG.BarczykGrzegorzG., AdamA.PiechowskiAdamA., GrażynaG.ŻurawskaGrażynaG., Bedeker tatrzański, RyszardR.Jakubowski (red.), Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, ISBN 83-01-13184-5. Brak numerów stron w książce