4. Olimpiada szachowa rozegrana została w Pradze w dniach 11–26 lipca 1931 roku.
Na starcie stanęło 19 drużyn i 93 uczestników. Zawody rozegrano systemem kołowym na dystansie 18 rund. W każdym zespole mogło wystąpić 5 zawodników (w tym jeden rezerwowy), natomiast mecze odbywały się na 4 szachownicach.
Medale zdobyli reprezentanci Stanów Zjednoczonych (złote), Polski (srebrne) oraz Czechosłowacji (brązowe).
Wyniki końcowe
Medaliści drużynowi
Szach.
|
Zawodnicy
|
Punkty
|
Partie
|
Procent
|
Medale złote
|
1
|
Isaac Kashdan
|
12
|
17
|
70,6
|
2
|
Frank Marshall
|
10
|
16
|
62,5
|
3
|
Arthur Dake
|
8½
|
14
|
60,7
|
4
|
Israel Horowitz
|
9
|
13
|
69,2
|
5
|
Herman Steiner
|
8½
|
12
|
70,8
|
Medale srebrne
|
1
|
Akiba Rubinstein
|
9½
|
16
|
59,4
|
2
|
Ksawery Tartakower
|
13½
|
18
|
75
|
3
|
Dawid Przepiórka
|
10
|
17
|
58,8
|
4
|
Kazimierz Makarczyk
|
8
|
12
|
66,7
|
5
|
Paulin Frydman
|
6
|
9
|
66,7
|
Medale brązowe
|
1
|
Salomon Flohr
|
11
|
18
|
61,1
|
2
|
Karl Gilg
|
5
|
11
|
45,5
|
3
|
Josef Rejfíř
|
11
|
16
|
68,8
|
4
|
Karel Opočenský
|
9
|
13
|
69,2
|
5
|
Karel Skalička
|
10½
|
14
|
75
|
Najlepsze wyniki indywidualne
Kryterium – procent zdobytych punktów.
Bibliografia
Męskie |
|
---|
Kobiece |
|
---|
Organizowane wspólnie |
|
---|