W latach 1843–1845 odbył swoją pierwszą podróż po Stanach Zjednoczonych, do których później wielokrotnie wracał[4][5]. W 1852 roku z jego inicjatywy założono w Pensylwanii osadę dla imigrantów norweskich o nazwie Oleona. Przedsięwzięcie to zakończyło się jednak fiaskiem[4]. W ostatnich latach życia skupił się na podróżach koncertowych, by spłacić liczne zaciągnięte długi[4].
Rozwinął własną technikę gry na skrzypcach. Używał płaskiego podstawka zaczerpniętego z norweskich ludowych skrzypiec zwanych hardingfele i posługiwał się długim, cienkim smyczkiem[2]. Dążył do stworzenia norweskiej muzyki narodowej. Rozbudził zainteresowanie rodzimym folklorem, który później stał się stałym elementem wykorzystywanym przez muzyków młodszego pokolenia takich jak Edvard Grieg[2].
Komponował wirtuozowskie utwory na skrzypce, które w większości zostały zapomniane lub zaginęły[1]. Jedynie niewielka część z nich została wydana drukiem[4], a sam Bull grał je z pamięci[3]. Wśród zachowanych kompozycji znajdują się oparta na wierszu BjørnsonaSæterjentens Søndag oraz I ensomme Stunde[3].
Przypisy
↑ abcEncyklopedia muzyki. red. Andrzej Chodkowski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 127–128. ISBN 978-83-01-13410-5.
↑ abcdefghEncyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 455. ISBN 83-224-0113-2.
↑ abcJan Sjåvik: Historical Dictionary of Norway. Lanham: Scarecrow Press, 2008, s. 43. ISBN 978-0-8108-5753-7.
↑ abcdefThe Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 117. ISBN 0-674-37299-9.
↑ abcdefghJohn Michael Cooper: Historical Dictionary of Romantic Music. Lanham: Scarecrow Press, 2013, s. 86–87. ISBN 978-0-8108-7230-1.
.png){kind=small}
_(3444509774).jpg)
