Oczodół (łac.orbita) – jama kostna pomiędzy mózgoczaszką a twarzoczaszką, w której umieszczona jest gałka oczna. Występuje parzyście. Oczodół ma kształt stożka, którego podstawę tworzy wejście do oczodołu. U góry wejście do oczodołu ogranicza brzeg nadoczodołowy kości czołowej, u dołu szczęka i kość jarzmowa, tworząc brzeg podoczodołowy, ponadto budują go kość łzowa, sitowa, klinowa oraz podniebienna. Oczodół ograniczają cztery ściany[1]:
ściana górna:
część oczodołowa kości czołowej
skrzydło mniejsze kości klinowej
ściana dolna:
powierzchnia oczodołowa trzonu szczęki
część powierzchni oczodołowej kości jarzmowej
wyrostek oczodołowy kości podniebiennej
ściana przyśrodkowa:
tylny odcinek wyrostka czołowego szczęki
kość łzowa
blaszka oczodołowa kości sitowej
mała część trzonu kości klinowej
ściana boczna:
powierzchnia oczodołowa kości jarzmowej
powierzchnia oczodołowa skrzydła większego kości klinowej
↑AdamA.BochenekAdamA., MichałM.ReicherMichałM., Anatomia człowieka, Tom I, 2010, s. 413–415, ISBN 978-83-200-4323-5.
↑R.L.R.L.DrakeR.L.R.L., A.W.A.W.VoglA.W.A.W., A.W.M.A.W.M.MitchellA.W.M.A.W.M., Gray Anatomia. Podręcznik dla studentów. Tom 3, M.M.Polguj, K.S.K.S.Jędrzejewski (red.), Edra Urban & Partner, ISBN 978-83-66548-16-9. Brak numerów stron w książce
↑R. A. Hitchings, D. J. Spalton, P.A. Hunter (red. wyd. pol. J. Szaflik): Atlas okulistyki klinicznej. Wrocław: Elsevier Urban & Partner, 2007, s. 675. ISBN 978-83-60290-70-5.