Ołeksandr Alijew
Олександр Алієв
|
| Pełne imię i nazwisko
|
Ołeksandr Ołeksandrowycz Alijew
|
| Data i miejsce urodzenia
|
3 lutego 1985
Chabarowsk
|
| Wzrost
|
173 cm
|
| Pozycja
|
pomocnik
|
| Kariera juniorska
|
|
|
| Kariera seniorska[a]
|
|
|
| Kariera reprezentacyjna
|
|
|
| Kariera trenerska
|
|
|
- ↑ Aktualne na: 27.11.2018. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
|
|
Ołeksandr Ołeksandrowycz Alijew, ukr. Олександр Олександрович Алієв, ros. Александр Александрович Алиев, Aleksandr Aleksandrowicz Alijew (ur. 3 lutego 1985 w Chabarowsku) – ukraiński piłkarz pochodzenia rosyjskiego (ma rosyjskie i ukraińskie obywatelstwo), grający na pozycji pomocnika, reprezentant Ukrainy, trener piłkarski.
Kariera piłkarska
Kariera klubowa
Ołeksandr Alijew urodził się i do 12 roku życia mieszkał w Chabarowsku. Później wraz z rodzicami wyjechał do Kurska, gdzie mieszkała jego babcia. Stąd Ołeksandr trafił najpierw do orłowskiej drużyny piłkarskiej, a później do szkółki piłkarskiej Spartaka Moskwa[1]. Jego grę zauważyli selekcjonerzy Dynama Kijów i w 2000 roku nastolatka „wyciągnęli” od swoich odwiecznych rywali. Tak Alijew został przyjęty do Piłkarskiej Akademii Dynamo 1985, którą kierował znany piłkarz Pawło Jakowenko.
Karierę rozpoczął w 2001 w klubie Borysfen-2 Boryspol, który występował w Druhiej Lidze. W 2002 roku został piłkarzem Dynama Kijów. W stołecznym klubie grał głównie w juniorskiej drużynie Dynamo-2 Kijów. Jest najmłodszym zawodnikiem w składzie Dynama Kijów ery niepodległej Ukrainy – debiutował, kiedy miał 17 lat i 6 miesięcy. Z pierwszą drużyną zdobył dwa mistrzostwa (2003, 2004) i Puchar Ukrainy (2003). Jednak nie mógł na stałe zająć miejsca w podstawowym składzie, często naruszał regulamin i w końcu został przesunięty do drużyny rezerw. Na początku 2006 roku został wypożyczony do Metałurha Zaporoże. Sezon 2006/07 rozpoczął ponownie jako zawodnik Dynama, z którym został mistrzem Ukrainy 2007, ale dopiero od sezonu 2007/08 został podstawowym piłkarzem klubu[2].
18 grudnia 2009 roku za 7 mln euro przeszedł z Dynama Kijów do Lokomotiwu Moskwa[3]. W moskiewskim zespole spotkał trenera Jurija Siomina, z którym pracował w Dynamie. Po odejściu trenera Jurija Siomina do Dynama Kijów również poprosił klub o powrót do Dynama. Po długich pertraktacjach 2 marca 2011 ponownie został piłkarzem Dynama[4]. 13 lipca 2012 został wypożyczony do Dnipra Dniepropetrowsk[5]. Podczas przerwy zimowej sezonu 2012/13 powrócił do Dynama. 11 stycznia 2014 roku przeszedł do Anży Machaczkała[6], w którym grał do 22 maja 2014[7]. 31 lipca 2014 przedłużył kontrakt z Anży Machaczkała[8]. Na początku stycznia 2015 za obopólna zgodą kontrakt został anulowany[9]. W kwietniu 2014 został piłkarzem Ruchu Winniki[10]. Podczas przerwy zimowej sezonu 2015/16 powrócił do Kijów, gdzie potem występował w amatorskim zespole Katandzaro. 10 czerwca 2016 podpisał kontrakt z kazachskim FK Taraz[11]. 4 października 2016 za obopólną zgodą kontrakt został anulowany[12]. W 2017 ponownie bronił barw Katandzaro Kijów. W 2018 został piłkarzem Interu Bojarka. Od sierpnia 2018 kontynuował występy w Melioratorze Bucza[13].
Kariera reprezentacyjna
Ołeksandr Alijew występował w reprezentacji Ukrainy na juniorskich Mistrzostwach Europy U-19 rozgrywanych w 2004 roku w Szwajcarii, gdzie strzelił bramkę w półfinale, jednak w karnych reprezentacja przegrała Hiszpanii 2:4.
Następnie występował w reprezentacji Ukrainy U-20 na młodzieżowych Mistrzostwach Świata U-20 rozgrywanych w 2005 w Holandii, gdzie z 5 bramkami został jednym z najlepszych strzelców turnieju (z Fernando Llorente) ustępując jedynie Lionelowi Messiemu.
Na młodzieżowych Mistrzostwach Europy U-21 rozgrywanych w 2006 roku w Portugalii jako zawodnik reprezentacji Ukrainy zdobył tytuł wicemistrza Europy.
Po tym sukcesie Alijew zaczął naruszać regulamin, za co trener reprezentacji Ołeksij Mychajłyczenko nie powoływał do reprezentacji młodzieżowej.
Dopiero 6 września 2008 Alijew zadebiutował w reprezentacji Ukrainy, którą wtedy trenował Ołeksij Mychajłyczenko. W drugiej połowie meczu z reprezentacją Białorusi zmienił Maksyma Kaliniczenkę.
Kariera trenerska
16 marca 2018 został zaprezentowany jako główny trener amatorskiego zespołu FK Chmielnicki[14], którym kierował do początku czerwca 2018[15].
Sukcesy i odznaczenia
Sukcesy klubowe
Sukcesy reprezentacyjne
Sukcesy indywidualne
Przypisy
Bibliografia
Składy reprezentacji Ukrainy
