Nicholas Andrew Rey (ur. 23 stycznia 1938 w Warszawie, zm. 13 stycznia 2009 w Waszyngtonie[2]) – amerykański polityk i dyplomata, ambasador Stanów Zjednoczonych w Polsce w latach 1993–1997[3].
We wrześniu 1939 uciekł z rodziną do Stanów Zjednoczonych[4]. W 1946 otrzymał amerykańskie obywatelstwo. Ukończył studia na Uniwersytecie Princeton oraz Uniwersytecie Johnsa Hopkinsa. Pracował jako bankier inwestycyjny w Merrill Lynch oraz Bear Stearns[5].
Związany był z Partią Demokratyczną. Z nominacji prezydenta Billa Clintona w latach 1993–1997 pełnił funkcję ambasadora w Polsce[5].
Za wybitne zasługi w rozwijaniu dwustronnych stosunków między Rzecząpospolitą Polską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki został w 1998 roku odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej[6].
Był potomkiem Mikołaja Reja[2].
Przypisy
