Most Olchowiecki w Sanoku

Most Olchowiecki w Sanoku
{{{alt zdjęcia}}}
Widok na most od strony północno-wschodniej (stan w 2012)
Państwo

 Polska

Miejscowość

Sanok

Podstawowe dane
Przeszkoda

rzeka San

Długość

ponad 170 m

Data remontu

1974, 2013

Położenie na mapie Sanoka
Mapa konturowa Sanoka, w centrum znajduje się punkt z opisem „Most Olchowiecki w Sanoku”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Most Olchowiecki w Sanoku”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Most Olchowiecki w Sanoku”
Położenie na mapie powiatu sanockiego
Mapa konturowa powiatu sanockiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Most Olchowiecki w Sanoku”
Ziemia49°33′22,8″N 22°13′03,9″E/49,556333 22,217750
Multimedia w Wikimedia Commons

Most Olchowiecki w Sanoku, niekiedy jako Olchowski – most drogowy przez rzekę San w Sanoku łączący główną część miasta z osiedlem Olchowce.

Most obecny

Od 8 lutego 1974 remont, modernizację i wzmocnienie konstrukcji ponad 170-metrowego mostu wykonali żołnierze-saperzy garnizonu Rzeszów pod komendą ktp. Romana Olesińskiego w terminie 17 dni, dzięki czemu tonaż mostu wzrósł trzykrotnie (zainstalowano nowe podpory, nowe poręcze, obustronne chodniki dla pieszych); koszt inwestycji wyniósł 250 tys. zł., uroczyste przekazanie do użytku odbyło się 25 lutego 1974[1][2].

Remont mostu trwał także w latem 1989[3]. Od 30 stycznia 2013 trwał remont nawierzchni drogowej mostu[4][5][6][7].

Przez most przebiega droga krajowa nr 28.

Stan poprzedni

W dniu 31 października 1851 od strony Leska do Olchowiec przybył podróżujący po Galicji cesarz Austrii Franciszek Józef I, który przeszedł pieszo most naprędce postawiony, po czym wizytował stadninę rządową kierowaną przez rotmistrza Caspara Müllera[8].

20 maja 1869 Rada Miejska zatwierdziła licytację odnośnie do zbudowania przez Ignacego Łagodzica mostu na folwarku w Posadzie Olchowskiej[9].

25 sierpnia 1900 zrekonstruowany most strategiczny na Sanie w Olchowcach został odwiedzony przez Namiestnika Galicji Leona Pinińskiego[10].

W przeszłości istniał most Olchowiecki położony nieco powyżej w górę rzeki San od obecnego położenia mostu[11]. Jego budowę kierował inż. Henryk Stoy[12], a nadzorował inż. Kornel Heinrich[13]. Przy okazji powodzi w Sanoku w 1908 pojawiły się głosy o niefortunnie zbudowanym moście w Sanoku, mającym niekorzystny wpływ w razie wylewu rzeki[14]. Pod koniec lutego 1934 kra na Sanie uszkodziła część drewnianego mostu na trasie Sanok-Olchowce uniemożliwiając komunikację[15]. Przed 1939 w górę rzeki na jej lewym brzegu istniała przystań wioślarska, poświęcona 21 maja 1933 podczas uroczystości jubileuszu 25-lecia istnienia i działalności Związku Strzeleckiego na terenie Sanoka i ziemi sanockiej 1908–1933[16][17].

Po wybuchu II wojny światowej 1939 w okresie kampanii wrześniowej most został wysadzony przez wycofujące się oddziały polskie, po czym jeszcze w tym samym miesiącu po jego prawej strony (od Sanoka) powstał most prowizoryczny, na którym – według relacji mieszkańców – z obu jego strony Niemcy i Sowieci złożyli sobie kurtuazyjne wizyty[18].

Przypisy

  1. ↑ Żołnierski pokaz dobrej roboty. „Nowiny”, s. 3, Nr 50 z 20 lutego 1973. 
  2. ↑ Żołnierze dotrzymali słowa. Most na Sanie oddany do użytku. „Nowiny”, s. 1, Nr 56 z 26 lutego 1973. 
  3. ↑ Most Olchowski w remoncie. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 22 (493), s. 1, 10-20 sierpnia 1989. 
  4. ↑ Remont mostu w Sanoku. esanok.pl, 2013-01-31. [dostęp 2015-12-26].
  5. ↑ Długo i niewielkim nakładem sił? O remoncie mostu olchowieckiego. esanok.pl, 2013. [dostęp 2015-12-26].
  6. ↑ Trwa remont mostu olchowieckiego. Za dwa tygodnie przełożenie ruchu na wyremontowany pas. esanok.pl, 2013. [dostęp 2015-12-26].
  7. ↑ Jak pogoda dopisze, ruch dwustronny na moście olchowieckim zostanie wznowiony jeszcze w październiku. esanok.pl, 2013. [dostęp 2015-12-26].
  8. ↑ 1851 r. (d. 11 października) wjazd najjaśniejszego Franciszka Józefa I, cesarza Austryi, do Krakowa, tudzież podróż J. Ces. Król. Apost. Mości po Galicyi i Bukowinie. Kraków: 1853, s. 96.
  9. ↑ Księga uchwał Rady miejskiej w Sanoku 31.07.1868-14.11.1870. T. II. sanockabibliotekacyfrowa.pl. s. 71-72. [dostęp 2022-02-03].
  10. ↑ Telegramy Gazety Lwowskiej. „Gazeta Lwowska”. Nr 195, s. 5, 26 sierpnia 1900. 
  11. ↑ Maria Łapiszczak: Sanok na dawnej pocztówce i fotografii. Cz. II. Sanok: 2001, s. 25. ISBN 83-915388-1-8.
  12. ↑ Korespondencye. „Gazeta Przemyska”, s. 3, Nr 4 z 19 czerwca 1887. 
  13. ↑ Kolejny zabytkowy nagrobek do remontu!. esanok.pl. [dostęp 2016-04-29].
  14. ↑ Powódź. „Gazeta Sanocka”. Nr 217, s. 1, 15 marca 1908. 
  15. ↑ Z kraju, Lwów. Zerwanie mostu. „Kurier Warszawski”, s. 4, Nr 59 z 1 marca 190. 
  16. ↑ Program uroczystości jubileuszu 25-lecia istnienia Z. S. w Sanoku w dniach 19, 20 i 21 maja 1933. W: Jednodniówka wydana z racji jubileuszu 25-lecia istnienia i działalności Związku Strzeleckiego na terenie Sanoka i ziemi sanockiej 1908–1933. Sanok: 21 maja 1933, s. 39.
  17. ↑ Mapa Sanoka. W: Edmund Słuszkiewicz: Przewodnik po Sanoku i Ziemi Sanockiej. Sanok: Polskie Towarzystwo Tatrzańskie, 1938, s. 74.
  18. ↑ Zofia Chrząszczewska (red. Marta Wargo, Maja Murin-Kaczorowska): Pamiętnik Zofii Chrząszczewskiej z lat 1939-1942 dedykowany Stanisławowi Domańskiemu – pisany w Sanoku, w domu Stanisława. ok. 2019, s. 19.

Zobacz też

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!