W mistrzostwa wystartowało 16 reprezentacji podzielonych na 4 grupy po 4 zespoły. W każdej grupie rozegrano szereg meczów każdy z każdym i do drugiej fazy mistrzostw przeszły dwie pierwsze drużyny z każdej grupy.
Druga faza rozgrywek nazwana Super 8 (super ósemka) to kolejna runda "każdy z każdym", w grupie ośmiu drużyn każda reprezentacja rozgrywa 6 meczów (nie gra tylko meczu z drużyną z którą była wcześniej w grupie eliminacyjnej). Do fazy drugiej zaliczane są punkty zdobyte w fazie pierwsze ale tylko wtedy jeżeli zostały one zdobyte przeciwko drużynie która także zakwalifikowała się do fazy Super 8.
W półfinałach biorą udział zdobywcy miejsc od 1. do 4. (1. z 4. i 2. z 3).
W mistrzostwach świata zapewniony udział mają wszystkie drużyny, które posiadają tzw. test status w ICC (pełni członkowie tej organizacji), oraz 6 drużyn wyłonionych na drodze wcześniejszych eliminacji.
W finale spotkała się drużyna Australii (1. miejsce w rankingu międzynarodowym) z reprezentacją Sri Lanki (4. miejsce). Mecz rozpoczął się z opóźnieniem spowodowanym ulewnymi opadami deszczu i został skrócony z 50 overów do 38 overów.
Kapitan Australii Ricky Ponting wygrał losowanie przed meczem i zdecydował się odbijać jako pierwszy. Australia zdobyła 281 runów tracąc przy tym 4 wickety - 281/4 (38) (zobacz możliwe wyniki w krykiecie). Adam Gilchrist zdobył 149 runów z zaledwie 104 piłek.
W odpowiedzi Sri Lanka zdobyła 215 runów z 36 overów (mecz został skrócony o dwa następne overy z powodu następnych opadów, ostatecznie Sri Lanka musiałaby zdobyć 268 runów aby wygrań mecz) tracąc przy tym 8 wicketów - 215/8 (36/36).
Tytuł "man of the match" (krykietowy odpowiednik MVP) zdobył Adam Gilchrist, tytuł najlepszego zawodnika Mistrzostw został przyznany Glennowi McGrath.
Australia jest pierwszym krajem która wygrała mistrzostwa świata 3 razy z rzędu i jak do tej pory jedynym krajem który zdobył mistrzostwo świata 4 razy. Od czasu przegranego finału w 1996, w meczu ze Sri Lanką, Australia nie przegrała żadnego meczu w mistrzostwach świata.