Drużyny zostały rozstawione według lipcowego (2011) rankingu FIFA (nie zostały rozstawione drużyny biorące udział w pierwszej rundzie, zespół, który awansuje został najniżej rozstawiony).
Uczestnicy drugiej rundy (PNG nie była sklasyfikowana w rankingu FIFA w lipcu)
Pierwotnie runda ta miała być połączona z Igrzyskami Południowego Pacyfiku 2011, jednak ostatecznie zdecydowano się rozegrać turniej z udziałem czterech najniżej sklasyfikowanych drużyn w rankingu FIFA. Tylko zwycięzca awansował do rundy drugiej, która została rozegrana podczas Pucharu Narodów Oceanii 2012.
Pierwotnie zwycięzca Pucharu Narodów Oceanii miał zagrać w barażu interkontynentalnym o Mistrzostwa Świata 2014 w Brazylii. Zdecydowano się jednak, że faza grupowa Pucharu Narodów Oceanii będzie tylko częścią kwalifikacji do Mistrzostw Świata i drużyny, które przejdą fazę grupową zagrają później w trzeciej rundzie eliminacji na przełomie 2012 i 2013 roku. Oznacza to, że Mistrz Oceanii, czyli drużyna, która wystąpi na Pucharze Konfederacji w Brazylii niekoniecznie musi grać w barażu interkontynentalnym o prawo udziału w mistrzostwach.
Trzecia runda kwalifikacji rozgrywana była pomiędzy półfinalistami Pucharu Narodów Oceanii 2012 w terminie od 7 września2012 do 26 marca2013. Mecze były rozgrywane systemem "każdy z każdym" mecz i rewanż. Najlepsza drużyna uzyskała awans do barażu interkontynentalnego. Jest nią Nowa Zelandia.
Zwycięzca z trzeciej rundy kwalifikacyjnej otrzymał prawo walki o udział w Mistrzostwach Świata 2014 w dwumeczu z czwartą drużyną strefy CONCACAF. Wygrany dwumeczu wystąpił na Mundialu. Pierwszy mecz odbył się 13 listopada, a rewanż 20 listopada 2013[1].