Ministerstwo Rynku Wewnętrznego

Ministerstwo Rynku Wewnętrznego

Państwo	Polska
Data utworzenia	23 października 1987
Data likwidacji	28 czerwca 1991
Siedziba	Warszawa
brak współrzędnych

Ministerstwo Rynku Wewnętrznego – polskie ministerstwo istniejące w latach 1987–1991, powołane z zadaniem działania w obszarze; polityki spożycia, modelu konsumpcji i wspierania drobnej wytwórczości. Minister był członkiem Rady Ministrów.

Ustanowienie urzędu

Na podstawie ustawy z 1987 r. o utworzeniu urzędu Ministra Rynku Wewnętrznego ustanowiono nowy urząd w miejsce zniesionego urzędu Ministerstwa Handlu Wewnętrznego i Usług^[1].

Ministrowie

• Jerzy Jóźwiak (1987–1988)
• Marcin Nurowski (1988–1989)
• Aleksander Mackiewicz (1989–1991)

Zakres działania urzędu

Do zadań Ministra Rynku Wewnętrznego należała; realizacja polityki państwa w zakresie funkcjonowania rynku wewnętrznego w stosunku do wszystkich podmiotów gospodarczych, niezależnie od formy własności, a w szczególności:

• opracowywanie założeń polityki gospodarczej w dziedzinie rynku wewnętrznego,
• tworzenie warunków do równoważenia podaży i popytu na rynku wewnętrznym,
• analizowanie i prognozowanie popytu konsumpcyjnego i produkcyjnego na surowce, materiały, towary i usługi,
• analizowanie i programowanie modelu konsumpcji,
• współudział w programowaniu zużycia surowców, materiałów i towarów na potrzeby produkcji i świadczenia usług,
• współdziałanie w opracowywaniu bilansów objętych narodowymi planami społeczno-gospodarczymi i centralnymi planami rocznymi oraz w pozostałym zakresie opracowywanie bilansów towarów i usług o podstawowym znaczeniu dla gospodarki narodowej,
• współdziałanie w programowaniu zmian strukturalnych produkcji przemysłowej oraz inicjowanie przedsięwzięć gospodarczych zmierzających do zwiększenia podaży towarów i usług,
• programowanie, organizowanie i nadzorowanie realizacji zamówień rządowych na materiały, towary i usługi,
• określanie poziomu i struktury rezerw celowych oraz dysponowanie nimi,
• współdziałanie w kształtowaniu narzędzi oddziaływania na rozmiary i strukturę popytu, w tym współdziałanie w kształtowaniu polityki cenowej,
• wspieranie rozwoju drobnej wytwórczości,
• tworzenie warunków do sprawnego funkcjonowania i organizacji handlu wewnętrznego i usług,
• analizowanie i programowanie rozwoju handlu wewnętrznego i usług,
• współdziałanie w kształtowaniu systemów ekonomiczno-finansowych jednostek gospodarczych reprezentujących różne formy własności, prowadzących działalność w zakresie handlu wewnętrznego i usług,
• programowanie wielkości i struktury zapasów na potrzeby handlu,
• ustalanie zasad obrotu deficytowymi surowcami, materiałami i towarami oraz współudział w ustalaniu zasad obrotu deficytowymi paliwami,
• organizowanie systemu i zapewnienie warunków do przepływu informacji naukowo-technicznej i ekonomicznej w zakresie handlu i usług między jednostkami handlowymi, dostawcami i odbiorcami,
• inicjowanie i podejmowanie działań organizacyjnych, ekonomicznych i prawnych sprzyjających konkurencji na rynku oraz współdziałanie w prowadzeniu polityki antymonopolowej,
• inicjowanie i programowanie form organizacyjnych prowadzenia działalności handlowej i usługowej,
• inicjowanie i rozszerzanie podaży poprzez wymianę towarową z zagranicą,
• tworzenie i inicjowanie tworzenia przedsiębiorstw państwowych, zakładanie i inicjowanie zakładania spółek oraz występowanie z inicjatywą tworzenia jednostek drobnej wytwórczości, a także innych jednostek organizacyjnych,
• kształtowanie zasad i realizacja polityki doboru, szkolenia i doskonalenia kadr kierowniczych,
• podejmowanie działań w celu podnoszenia jakości towarów i usług przeznaczonych na rynek oraz zapewnianie ochrony praw nabywców,
• współudział w ustalaniu i weryfikowaniu norm jakościowych na towary, materiały i surowce,
• ustalanie wykazu towarów objętych gwarancją producenta oraz szczegółowych warunków gwarancyjnych,
• tworzenie warunków do sprawnego funkcjonowania odbioru jakościowego w handlu,
• współdziałanie z organizacjami konsumenckimi i producentów w zakresie poprawy funkcjonowania handlu i usług oraz realizacji uprawnień konsumentów,
• wnioskowanie w sprawach oznaczania towarów państwowymi znakami jakości,
• określanie warunków świadczenia usług, w tym usług gastronomicznych, a także klasyfikacji obiektów gastronomicznych,
• wykonywanie zadań w zakresie obronności i bezpieczeństwa państwa oraz innych zadań określonych w odrębnych przepisach, w tym w zakresie gospodarki rezerwami państwowymi oraz gospodarki magazynowej.

Nadane uprawnienia urzędowi

Minister Rynku Wewnętrznego wydawał:

• zakazy wprowadzania do obrotu towarów, materiałów i surowców nie odpowiadających obowiązującym normom,
• zakazy zakupu przez jednostki handlu wewnętrznego towarów o nieodpowiedniej jakości.

Zniesienie urzędu

Na podstawie ustawy z 1991 r. o utworzeniu urzędu Ministra Przemysłu i Handlu zniesiono urząd Ministra Rynku Wewnętrznego^[2].

Przypisy

1. Ustawa z dnia 23 października 1987 r. o utworzeniu urzędu Ministra Rynku Wewnętrznego. Dz.U. z 1987 r. nr 33, poz. 177
2. Ustawa z dnia 28 czerwca 1991 r. o utworzeniu Urzędu Ministra Przemysłu i Handlu. Dz.U. z 1991 r. nr 66, poz. 286

Kontrola autorytatywna (ministerstwo):

• VIAF: 148301304
• PLWABN: 9810652518105606
• NUKAT: n2002055901