Mieczysław Wałęga

Mieczysław Wałęga

Jur, Mat

Generał brygady
Data i miejsce urodzenia	1 maja 1914 Rzędzin
Data i miejsce śmierci	13 listopada 2009 Londyn
Przebieg służby
Lata służby	1930–1985
Siły zbrojne	Wojsko Polskie Armia Krajowa Zrzeszenie Wolność i Niezawisłość
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa, działania zbrojne podziemia antykomunistycznego w Polsce
Odznaczenia

Mieczysław Wałęga ps. Jur, Mat (ur. 1 maja 1914 w Rzędzinie, zm. 13 listopada 2009 w Londynie) – generał brygady Wojska Polskiego.

Życiorys

W lutym 1930 roku, w wieku 16 lat, wstąpił do Korpusu Kadetów Nr 2 w Chełmnie. Tam w maju 1936 roku złożył maturę. W latach 1936–1938 był podchorążym Szkoły Podchorążych Piechoty w Komorowie. 15 października 1938 roku został mianowany podporucznikiem i przydzielony do 17 pułku piechoty w Rzeszowie.

W kampanii wrześniowej 1939 roku dowodził 4 kompanią 165 pułku piechoty. Udało mu się uniknąć niewoli niemieckiej i wrócił do Rzeszowa, by następnie u schyłku 1939 roku włączyć się w nurt pracy konspiracyjnej, pod pseudonimami „Jur” oraz „Mat”. W konspiracji pełnił funkcję oficera wywiadu Inspektoratu AK Rzeszów. Ponadto był adiutantem Łukasza Cieplińskiego^[1]. Po udziale w Akcji „Burza” i wkroczeniu wojsk sowieckich na teren Tarnowskiego „Jur” ukrywał się kolejno w Krakowie i Gliwicach, działając po rozwiązaniu AK w strukturach Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość”, gdzie pełnił funkcję szefa oddziału bezpieczeństwa w Okręgu „Śląsk”.

Zagrożony aresztowaniem przez UB i pewnym losem skazańca, za zgodą przełożonego opuścił w 1946 roku kraj i przedostał się do Włoch.

Naczelny Wódz, generał broni Władysław Anders, na podstawie dekretu Prezydenta RP z 12 marca 1937 roku, mianował go podpułkownikiem ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1965 roku. Na początku lat 70. ukończył zorganizowane przy współpracy z Polskim Uniwersytetem na Obczyźnie w Londynie 2,5-letnie Studium Nauk Polityczno-Wojskowych. Formalnie został przeniesiony do rezerwy w 1985 roku, przy czym jeszcze przez 2 lata z upoważnienia emigracyjnego ministra spraw wojskowych wystawiał dokumenty demobilizacyjne.

Jako oficer podczas emigracji szkolił przez 30 lat kadry dla niezależnego Wojska Polskiego. Był ostatnim przewodniczącym Głównej Komisji Weryfikacyjnej Armii Krajowej w Londynie. W latach 90. państwo Wałęgowie zamierzali wrócić do Polski^{[potrzebny przypis]}, jednak z powodów rodzinnych zmuszeni byli pozostać w Londynie. Nigdy nie przyjęli brytyjskiego obywatelstwa, uznając, że nawet na obczyźnie chcą być w pełni Polakami.

W 1973 został odznaczony przez władze RP na uchodźstwie po raz drugi Złotym Krzyżem Zasługi^[2].

Postanowieniem prezydenta RP Lecha Wałęsy z 25 października 1994 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej^[3].

15 sierpnia 2006 roku został przez prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski^[4].

24 kwietnia 2008 roku prezydent RP Lech Kaczyński awansował go na stopień generała brygady. Mieczysław Wałęga nie mógł przybyć na uroczystość wręczenia nominacji generalskich i orderów, więc zostały mu one wręczone w miejscu zamieszkania – w Wielkiej Brytanii.

Przypisy

1. Trzeba podejmować decyzje dobre dla naszej Ojczyzny. prezydent.pl, 3 maja 2008. [dostęp 2014-06-13].
2. Komunikat o nadaniu Złotego Krzyża Zasługi. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 30, Nr 5 z 31 grudnia 1973. 
3. M.P. z 1995 r. nr 1, poz. 9.
4. Wręczenie nominacji generalskich i orderów. prezydent.pl, 2006-08-15. [dostęp 2017-05-28].

Bibliografia

• Jerzy Majka: 17 Pułk Piechoty. Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Ajaks", 1992, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich w kampanii wrześniowej. ISBN 83-85621-21-0, ISBN 978-83-85621-21-8. (pol.). Brak numerów stron w książce

Linki zewnętrzne

• Zdjęcie Mieczysława Wałęgi
• Sylwetka generała Mieczysława Wałęgi. dlapolski.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-11-26)].