Kierował Katedrą Anatomii Prawidłowej Człowieka na Wydziale Lekarskim UMCS-u, przez cały czas swej czynnej pracy w Uniwersytecie (24 X 1944—31 XII 1949) i Akademii Medycznej (1 stycznia 1950—30 listopada 1979), najpierw jako zastępca prof., a następnie jako docent (1948), prof. nadzwyczajny (18 lipca 1949) i zwyczajny (6 kwietnia 1957).
Był jednym z najbardziej aktywnych i zasłużonych organizatorów Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Od 1950 do 1953 roku był prorektorem Akademii Medycznej w Lublinie, a następnie w latach 1959–1968 przez trzy kadencje był jej rektorem.
Zasłynął przede wszystkim jako znawca układu nerwowego, opracował m.in. Atlas anatomii mózgowia i rdzenia kręgowego oraz Atlas anatomii człowieka (t. 1—3) przygotowany przez zespół pod jego kierownictwem.
Był on również redaktorem i współautorem cenionej pracy Mianownictwo anatomiczne. Uczestniczył w licznych międzynarodowych kongresach i konferencjach anatomów. Współpracował z wieloma stowarzyszeniami naukowymi krajowymi (Polskim Tow. Anatomicznym — prezes Zarządu Głównego 1959—1967, Tow. Przyrodników im. M. Kopernika, Polskim Tow. Lekarskim i in.) i zagranicznymi (Czechosłowackim Tow. Lekarskim).
W 1961 roku objął stanowisko przewodniczącego Miejskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu.