Meltdown: Live in Mexico City – album koncertowy King Crimson, wydany 19 października 2018 w Europie i USA nakładem Discipline Global Mobile jako podtrójny CD z dodatkowym dyskiem BD[4] oraz 24 października w Japonii wspólnym nakładem miejscowej wytwórni Wowow Entertainment, Inc. z Discipline Global Mobile[5]. W tym samym roku wydana została również wersja digital download (41 plików FLAC)[6].
Album
Historia
W 2013 roku King Crimson powrócił do działalności w zmienionym składzie, aby jesienią następnego roku rozpocząć trasę koncertową. Skład ten tworzyło 7 muzyków, rozmieszczonych na scenie w dwóch rzędach: trzech perkusistów z przodu: Pat Mastelotto, Bill Rieflin (który czasami grał także na klawiszach u boku Frippa) i Gavin Harrison. Z tylu znajdowali się: Robert Fripp, gitarzysta i wokalista grupy, Jakko Jakszyk, basista i wokalista Tony Levin; oraz multiinstrumentalista (saksofonista i flecista) Mel Collins. Kiedy w 2016 roku Rieflin po raz pierwszy musiał wziąć urlop naukowy od działalności w zespole, zatrudniono perkusistę i, podobnie jak Rieflin, finezyjnego klawiszowca Jeremy’ego Staceya. Okazał on się na tyle niezbędnym wzmocnieniem grupy, że po powrocie Rieflina pozostał w niej, zajmując jego miejsce z przodu, podczas gdy Rieflin przeszedł do tyłu zajmując środkową pozycję pomiędzy Levinem i Jakszykiem. W tym składzie zespół nagrał albumy Live in Chicago i Live in Vienna[7]. W 2017 roku King Crimson dał pięć nocnych koncertów w Meksyku. Wszystkie one zostały nagrane i sfilmowane, a ich wynikiem jest album koncertowy Meltdown z ponad dwiema godzinami zarejestrowanego występu w wysokiej rozdzielczości i trzema godzinami audio, w tym, po raz pierwszy w tym składzie, nagraniami audio utworów „Breathless”, „Discipline”, „Moonchild” oraz nocnymi improwizacjami „Cadenza” Tony’ego Levina i „Meltdown” Jeremy’ego Staceya dając kompleksowy przegląd dokonań King Crimson u szczytu jego możliwości[8].
Lista utworów
Lista i informacje według Discogs[4]:
CD One
1.
|
Walk On
|
3:46
|
|
|
|
2.
|
Larks' Tongues In Aspic, Part One
|
9:28
|
|
|
|
3.
|
Neurotica
|
4:57
|
|
|
|
4.
|
Cirkus
|
7:42
|
|
|
|
5.
|
Dawn Song
|
2:19
|
|
|
|
6.
|
Last Skirmish
|
6:10
|
|
|
|
7.
|
Prince Rupert's Lament
|
2:31
|
|
|
|
8.
|
The Hell Hounds Of Krim
|
3:42
|
|
|
|
9.
|
Red
|
6:43
|
|
|
|
10.
|
Fallen Angel
|
6:09
|
|
|
|
11.
|
Islands
|
9:03
|
|
|
|
12.
|
The Talking Drum
|
3:48
|
|
|
|
13.
|
Larks' Tongues In Aspic, Part Two
|
6:53
|
|
|
|
|
|
1:13:11
|
|
|
|
CD Two
1.
|
Indiscipline
|
8:20
|
|
|
|
2.
|
The ConstruKction Of Light
|
6:05
|
|
|
|
3.
|
Epitaph
|
8:33
|
|
|
|
4.
|
Banshee Legs Bell Hassle
|
1:39
|
|
|
|
5.
|
Easy Money
|
9:57
|
|
|
|
6.
|
Interlude
|
2:46
|
|
|
|
7.
|
The Letters
|
6:13
|
|
|
|
8.
|
Sailor's Tale
|
6:24
|
|
|
|
9.
|
CatalytiKc No 9
|
1:13
|
|
|
|
10.
|
Meltdown
|
4:23
|
|
|
|
11.
|
Radical Action II
|
2:28
|
|
|
|
12.
|
Level Five
|
7:07
|
|
|
|
13.
|
Starless
|
12:28
|
|
|
|
|
|
1:17:36
|
|
|
|
CD Three
1.
|
Peace - An End
|
2:13
|
|
|
|
2.
|
Pictures Of A City
|
8:21
|
|
|
|
3.
|
Devil Dogs Of Tessellation Row
|
3:10
|
|
|
|
4.
|
Fracture
|
11:03
|
|
|
|
5.
|
The Court Of The Crimson King
|
7:03
|
|
|
|
6.
|
Heroes
|
4:42
|
|
|
|
7.
|
21st Century Schizoid Man
|
13:35
|
|
Bonus Tracks 2018 Official Bootleg
|
|
8.
|
Discipline
|
5:30
|
|
|
|
9.
|
Moonchild
|
2:25
|
|
|
|
10.
|
Tony's Cadenza
|
1:23
|
|
|
|
11.
|
Jeremy's Cadenza
|
1:06
|
|
|
|
12.
|
Breathless
|
5:00
|
|
|
|
13.
|
Cool Jam
|
2:31
|
|
|
|
|
|
1:08:02
|
|
|
|
Blue-Ray Disc
1.
|
Walk On
|
3:28
|
|
|
|
2.
|
Neurotica
|
4:51
|
|
|
|
3.
|
Pictures Of A City
|
8:23
|
|
|
|
4.
|
Cirkus
|
7:34
|
|
|
|
5.
|
Dawn Song
|
2:19
|
|
|
|
6.
|
Last Skirmish
|
6:10
|
|
|
|
7.
|
Prince Rupert's Lament
|
2:26
|
|
|
|
8.
|
Epitaph
|
8:31
|
|
|
|
9.
|
Devil Dogs Of Tessellation Row
|
3:09
|
|
|
|
10.
|
Fracture
|
11:05
|
|
|
|
11.
|
Islands
|
9:25
|
|
|
|
12.
|
Intermission
|
0:45
|
|
|
|
13.
|
Indiscipline
|
8:03
|
|
|
|
14.
|
Peace - An End
|
1:56
|
|
|
|
15.
|
Easy Money
|
9:55
|
|
|
|
16.
|
Interlude
|
2:47
|
|
|
|
17.
|
The Letters
|
6:13
|
|
|
|
18.
|
The Sailor's Tale
|
6:23
|
|
|
|
19.
|
CatalytiKc No 9
|
1:13
|
|
|
|
20.
|
Fallen Angel
|
6:00
|
|
|
|
21.
|
The Talking Drum
|
3:48
|
|
|
|
22.
|
Larks' Tongues In Aspic Part 2
|
6:51
|
|
|
|
23.
|
Starless
|
13:24
|
|
|
|
24.
|
The Hell Hounds Of Krim
|
3:39
|
|
|
|
25.
|
21st Century Schizoid Man
|
13:58
|
|
|
|
|
|
2:32:16
|
|
|
|
Album ma formę dwóch mini-winylowych opakowań typu gatefold z dołączoną 24-stronicową książeczką, zamkniętą w zewnętrznym grubym etui.
Muzycy
Personel techniczny
- Chris Porter – inżynier dźwięku
- David Singleton – kompilacja, mastering, produkcja
- Robert Fripp – produkcja, informacje na wkładce
- Matt Skerritt – kierownik wideo
- Russ Wilson, Adrian Holmes, Renee Adams, Iona Singleton, Jason Birnie, Michele Russotto, John Armitage, Biff Blumfumgagnge, Dave Salt – personel techniczny
Odbiór
Opinie krytyków
John Kelman z magazynu All About Jazz ocenił wysoko album dając mu cztery i pół gwiazdki (na pięć). Jego zdaniem „Meltdown można pod pewnymi względami postrzegać jako kuzyna wydanego w 2018 roku Radical Action (To Unseat The Hold Of Monkey Mind) (…) Jest [w nim] tak wiele atrakcji, że nie sposób byłoby je wszystkie wymienić, ale wystarczy powiedzieć, iż największą zaletą Meltdown jest to, że każdy członek zespołu naprawdę wczuł się w swoją skórę w tej grupie przez ostatnie pół dekady”. Autor doszedł do wniosku, że na podstawie porównania materiału zarejestrowanego przez King Crimson w okresie od 2014 roku do Meltdown wszyscy muzycy są lepsi, tak indywidualnie, jak i zbiorowo, a wolność artystyczna, leżąca od początku u podstaw zespołu w ośmioosobowym składzie stała się „większa, szersza i głębsza”. Skład ten ocenił jako „najbardziej uzdolniony, najbardziej spełniony i najbardziej nieprzewidywalny” w perspektywie przypadającej na 2019 rok 50. rocznicy powstania zespołu. Sam album określił natomiast jako „jeden z najlepiej brzmiących dokumentów grupy na żywo w historii”[1].
Jake Cole z magazynu Spectrum Culture we wstępie do swojej recenzji wziął jako punkt odniesienia najlepszy – jego zdaniem – album King Crimson, Larks’ Tongues in Aspic z 1973 roku, pełen „swobodnej improwizacji, awangardowego jazzu, nowoczesnej klasyki, a nawet liberalnej szczypty poszarpanego metalu”. Zauważył następnie, że później zespół porzucił rock progresywny podążając w różnych kierunkach, a każdej nowej formie jego muzycznych poszukiwań towarzyszyły zmiany jego składu. Oceniając Meltdown stwierdził, iż „prawie każdy utwór na tym gigantycznym albumie zasługuje na podobne pochwały” dając jako przykład utwory z lat 70., zwłaszcza „Red” i „The Talking Drum”, wykonane w ośmioosobowym składzie. Jego zdaniem King Crimson „przemierza jedną z najbardziej proteuszowych dyskografii w nagranej muzyce”, a Meltown sprawia że zespół „po 50 latach istnienia i burzliwie różnych składach, w końcu odnalazł swoją prawdziwą iterację i że wszystko do tego momentu wydaje się być prologiem”[9].
Daniel Spicer z magazynu Jazzwise stwierdził, iż „w głównej mierze jednak, grupa ta doskonale rekonstruuje niektóre z kluczowych pomników z pierwszych pięciu lat King Crimson. „21st Century Schizoid Man” to maniakalny harmider z rozbudowaną perkusją z trzema bębnami, a „Starless” jest po prostu bezbłędny, od pierwszych mrożących krew w żyłach nut melotronu. Jest też kilka mniej oczywistych wyborów, w tym doskonale wykonany medley z przeoczonego Lizard z 1970 roku”. W podsumowaniu ocenił, że wprawdzie na albumie jest „mało niespodzianek”, ale jest on „satysfakcjonującą gratką dla fanów i, co oczywiste, również dla Frippa”[2].
Listy tygodniowe
Przypisy
Albumy studyjne |
|
---|
Albumy ProjeKcts |
|
---|
Albumy koncertowe |
|
---|
Wideo |
|
---|
Kompilacje |
|
---|
EP-ki |
|
---|
Powiązane |
|
---|