Live at Cap D’Agde, 1982 – album koncertowy King Crimson, wydany w grudniu 1998 roku nakładem Discipline Global Mobile jako CD. Ukazał się jak nr 4. w serii wydawniczej „The King Crimson Collectors’ Club”[1].
Historia albumu
Na początku 1981 roku Robert Fripp rozpoczął poszukiwania muzyków do swojego nowego zespołu, Discipline. Zespół, w skład którego weszli: Bill Bruford, Tony Levin i Adrian Belew rozpoczął próby w kwietniu 1981 roku przyjmując ostatecznie nazwę King Crimson. We wrześniu tego samego roku ukazała się jego debiutancka płyta, Discipline, a w październiku zespół ruszył w światową trasę koncertową[2]. W 1982 roku towarzyszył jako support zespołowi Roxy Music podczas siedmiu koncertów w Portugalii, Hiszpanii i Francji. Dwa występy na Riwierze, w Cap d’Agde i Fréjus (26 i 27 sierpnia) zostały sfilmowane i nagrane dla Roxy Music oraz dla King Crimson[3]. Album Live at Cap D’Agde, 1982 jest połączeniem tych dwóch występów King Crimson[4]. Trzy nagrania z koncertu we Fréjus były wcześniej dostępne na kasecie VHS The Noise, a później znalazły się na DVD Neal and Jack and Me[5].
Lista utworów
Lista i informacje według Discogs[1]:
| 1.
|
Waiting Man
|
7:09
|
|
|
|
|
| 2.
|
Thela Hun Ginjeet
|
4:30
|
|
|
|
|
| 3.
|
Matte Kudasai
|
3:58
|
|
|
|
|
| 4.
|
The Sheltering Sky
|
9:48
|
|
|
|
|
| 5.
|
Neil And Jack And Me
|
5:38
|
|
|
|
|
| 6.
|
Elephant Talk
|
4:57
|
|
|
Bonus tracks:
|
|
| 7.
|
Indiscipline
|
12:31
|
|
|
|
|
| 8.
|
Heartbeat
|
4:05
|
|
|
|
|
| 9.
|
Larks' Tongues In Aspic II
|
7:50
|
|
|
|
|
|
|
|
1:00:26
|
|
|
|
|
Muzycy
Produkcja
Do albumu dołączono 24-stronicową książeczkę zawierającą niepublikowane wcześniej zdjęcia, wykonane przez Tony’ego Levina, esej Frippa „Notes From the Guitar Stool” oraz fragmenty jego dziennika, prowadzonego na łamach DGM Live[4].
Odbiór
Opinie krytyków
Lindsay Planer z AllMusic jest zdania, iż „Live at Cap D’Agde, 1982 oddaje bezgraniczną energię i znajomy muzyczny kontrapunkt, który stał się esencją zespołu lat 80. Dobrze zmiksowane nagranie studyjnej jakości jest przypisywane (…) dostępnemu, profesjonalnemu sprzętowi audio i wideo używanemu przez Roxy Music. Ci, którzy wolą ten kwartet, powinni być zachwyceni tym wydawnictwem”[4].
Jordan Babula z magazynu Teraz Rock uważa, że Live at Cap D’Agde, 1982 to „pierwsza płyta klubowa [The King Crimson Collectors’ Club], która brzmi jak profesjonalnie nagrany album koncertowy”, a znajdujące się na niej nagrania tworzą „naprawdę zgrabną calość”. Wyróżnia 'Neil And Jack And Me' oraz 'Larks' Tongues In Aspic II', a 12-minutowy 'Indiscipline' określa jako „niesamowity”[5].
Na 'Indiscipline' zwraca również uwagę redakcja magazynu PopMatters twierdząc, iż jest ona „prawdopodobnie najlepszą wersją, wydaną do tej pory [1 stycznia 2000] przez zespół z lat 80.”. Generalnie podkreślona została jakość muzyki zawartej na albumie, a jako jej przykłady podano takie utwory jak: 'Waiting Man', 'Thela Hun Ginjeet' (z narracją Adriana Belew na żywo o jego nowojorskim doświadczeniu napadu), 'Matte Kudasai' i 'The Sheltering Sky', określony tu jako ”najważniejszy punkt programu”[9].
Przypisy
| Albumy studyjne |
|
|---|
| Albumy ProjeKcts |
|
|---|
| Albumy koncertowe |
|
|---|
| Wideo |
|
|---|
| Kompilacje |
|
|---|
| EP-ki |
|
|---|
| Inne |
|
|---|
| Powiązane |
|
|---|
