Medalistki mistrzostw Polski seniorów w skoku w dal z miejsca
Medalistki mistrzostw Polski seniorów w skoku w dal z miejsca – zdobywczynie medali seniorskich mistrzostw Polski w konkurencji skoku w dal z miejsca.
Skok w dal z miejsca był rozgrywany na mistrzostwach kraju po raz pierwszy w 1927 w Poznaniu[1]. Pierwszą w historii mistrzynią Polski została zawodniczka Makabi Kraków Maryla Freiwald, która uzyskała wynik 2,155 m. Po raz ostatni mistrzostwa w skoku w dal z miejsca na otwartym stadionie zostały rozegrane w 1947 w Katowicach[2].
Najwięcej medali mistrzostw Polski (pięć) zdobyła Alina Hulanicka, a najwięcej złotych (po dwa) – Alina Hulanicka, Elżbieta Pach, Aniela Sikora, Jadwiga Wajsówna i Stanisława Walasiewicz[3].
Rekord mistrzostw Polski seniorów w skoku w dal z miejsca wynosi 2,605 m i został ustanowiony przez Stanisławę Walasiewicz podczas mistrzostw w 1938 w Grudziądzu.
Medalistki
NR – rekord kraju | PB – rekord życiowy | SB – najlepszy wynik w sezonie | NL – najlepszy wynik w polskich tabelach w sezonie
|
Mistrzostwa
|
1. miejsce
|
Rezultat
|
2. miejsce
|
Rezultat
|
3. miejsce
|
Rezultat
|
Poznań 1927[1]
|
Maryla Freiwald Makabi Kraków |
2,155
|
Helena Frydrych Warta Poznań |
2,125
|
Genowefa Kobielska ŁKS Łódź |
2,115
|
Kraków 1928[1]
|
Elżbieta Czaja ŚKLA Katowice |
2,385
|
Alina Hulanicka Grażyna Warszawa |
2,315
|
Maria Lange AZS Poznań |
2,19
|
Warszawa 1929[1]
|
Elżbieta Czaja ŚKLA Katowice |
2,44
|
Alina Hulanicka Grażyna Warszawa |
2,40
|
Helena Mazur Cracovia |
2,31
|
Bydgoszcz 1930[1]
|
Alina Hulanicka Grażyna Warszawa |
2,44
|
Halina Konopacka AZS Warszawa |
2,36
|
Marta Lubecka Grażyna Warszawa |
2,20
|
Warszawa 1931[1]
|
Alina Hulanicka Grażyna Warszawa |
2,40
|
Elżbieta Pach Stadion Królewska Huta |
2,33
|
Wanda Jasieńska AZS Poznań |
2,31
|
Łódź 1932[1]
|
Janina Lutrosińska ŁKS Łódź |
2,47
|
Aniela Sikora Stadion Królewska Huta |
2,41
|
Wanda Jasieńska AZS Poznań |
2,29
|
Królewska Huta 1933[4]
|
Aniela Sikora Stadion Królewska Huta |
2,36
|
Alina Hulanicka AZS Warszawa |
2,34
|
Wanda Jasieńska AZS Poznań |
2,32
|
Warszawa 1934[5]
|
Aniela Sikora Stadion Chorzów |
2,36
|
Alina Dunin AZS Poznań |
2,35
|
Janina Wasilewska Pogoń Katowice |
2,27
|
Kraków 1935[5]
|
Irena Paliszewska SKS Sosnowiec |
2,25
|
Maria Kwaśniewska ŁKS Łódź |
2,22
|
Irena Świderska AZS Poznań |
2,21
|
Łódź 1936[5]
|
Jadwiga Wajsówna Sokół Łódź |
2,33
|
Jadwiga Batiuk Strzelec Lwów |
2,26
|
Alina Dunin Warszawianka |
2,215
|
Bydgoszcz 1937[5]
|
Jadwiga Wajsówna Boruta Zgierz |
2,39
|
Urszula Ziółek Stadion Chorzów |
2,28
|
Krystyna Kremer AZS Lwów |
2,28
|
Grudziądz 1938[5]
|
Stanisława Walasiewicz Warszawianka |
2,605
|
Zofia Starzyk Warszawianka |
2,39
|
Waltruda Krüger KPW Poznań |
2,33
|
Chorzów 1939[6]
|
Urszula Ziółek Stadion Chorzów |
2,39
|
Magdalena Gniełka Stadion Chorzów |
2,29
|
Henryka Słomczewska IKP Łódź |
2,25
|
1940-1945
|
nie rozgrywano |
|
|
|
|
|
Kraków 1946[2]
|
Stanisława Walasiewicz Legia Warszawa |
2,41
|
Jadwiga Wajsówna DKS Łódź |
2,26
|
Mieczysława Moder ŁKS Łódź |
2,26
|
Katowice 1947[2]
|
Mieczysława Moder AZS Łódź |
2,44
|
Halina Turkowska Junak Szczecin |
2,31
|
Helena Gburek GKS Grudziądz |
2,29
|
Klasyfikacja medalowa
W historii mistrzostw Polski seniorów na podium tej imprezy stanęło w sumie 29 zawodniczek. Najwięcej medali – 5 – wywalczyła Alina Hulanicka, a najwięcej złotych (po 2) – Alina Hulanicka, Elżbieta Pach, Aniela Sikora, Jadwiga Wajsówna i Stanisława Walasiewicz.
Zmiany nazwisk
Niektóre zawodniczki w trakcie kariery lekkoatletycznej zmieniały nazwiska. Poniżej podane są najpierw nazwiska panieńskie, a następnie po mężu:
- Elżbieta Czaja → Elżbieta Pach
- Wanda Jasieńska → Wanda Komar
- Genowefa Kobielska → Genowefa Cejzik
- Henryka Słomczewska → Henryka Nowak
Przypisy
- ↑ a b c d e f g Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1922-2011. Konkurencje kobiece. Bydgoszcz: Komisja Statystyczna PZLA, 2011, s. 184. ISBN 978-83-934369-0-3.
- ↑ a b c Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1922-2011. Konkurencje kobiece. Bydgoszcz: Komisja Statystyczna PZLA, 2011, s. 186. ISBN 978-83-934369-0-3.
- ↑ Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1922-2011. Konkurencje kobiece. Bydgoszcz: Komisja Statystyczna PZLA, 2011, s. 517. ISBN 978-83-934369-0-3.
- ↑ Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1922-2011. Konkurencje kobiece. Bydgoszcz: Komisja Statystyczna PZLA, 2011, s. 184-185. ISBN 978-83-934369-0-3.
- ↑ a b c d e Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1922-2011. Konkurencje kobiece. Bydgoszcz: Komisja Statystyczna PZLA, 2011, s. 185. ISBN 978-83-934369-0-3.
- ↑ Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1922-2011. Konkurencje kobiece. Bydgoszcz: Komisja Statystyczna PZLA, 2011, s. 185-186. ISBN 978-83-934369-0-3.
|
|